سخنرانی یادم رفت – سخنرانی غدیر
سخنرانی یادم رفت (بیعت شکنان و فراموشی واقعه غدیر)
در این سخنرانی یادم رفت ابتدا به توضیح مختصری از فراموشی های روزمرگی پرداخته، سپس اینکه چطور واقعه غدیر و سخنان پیامبر صلی الله علیه و آله را در غدیر به فراموشی سپردند و بیعت شکستند. در انتها به یاد آوری بیتعمان با امیرالمومنین علیه السلام و وارث غدیر امروز امام عصر علیه السلام می پردازد.
فصل اول سخنرانی یادم رفت – خوش‌آمد گویی
بخش 1- متن و محتوا
سلام! امیدوارم حال همتون خوب باشه و دور باشین از بیماری و ویروس کرونا. خیلی دوست داشتیم حضوری کنارتون باشیم و باهم این عید بزرگ رو جشن بگیریم اما علاقه ما به سلامتی شما و احترام به زحمات کادر درمان دلیلی شد برای اینکه به‌صورت مجازی کنارتون باشیم.
عید غدیرتون تون خیلی مبارک.
بخش 2- مهارت و علم (فقط مخصوص مجری)
سلام بر دوستان اجراکننده میزها، امیدوارم حال دلتون خوب باشه و بتونین با شرایط کرونایی فعلی بهترین ارتباط رو با مخاطبین برقرار کنین با «رمز واژه‌ی تبلیغ» شروع می‌کنیم.
برای تأثیرگذاری بیشتر:
«قبل از هر اجرا»: استغفار برای خودمان به نیابت از حضرت «عجل الله تعالی فرجه» را انجام دهیم. استغفار برای مخاطبین به نیابت از حضرت «عجل الله تعالی فرجه» را جهت تأثیرگذار بودن کلاممان فراموش نکنیم. هدیه‌ی «صدقه» و یک دعا به نیابت از خود و مخاطب و تقدیم آن به حضرت «عجل الله تعالی فرجه».
یاری خواستن از حضرت برای تبلیغی مؤثر که اثرش تا دامنه ی قیامت برای مخاطب تداوم داشته باشد و تمنای قبلی برای اینکه منتخب امام زمان «عجل الله تعالی فرجه» برای تبلیغ باشیم و مبادا روزی کسی را جایگزین ما کنند.
توجهتان رو به این آیه جلب می‌کنم:
هَا أَنْتُمْ هَؤُلَاءِ تُدْعَوْنَ لِتُنْفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَمِنْکُمْ مَنْ یَبْخَلُ ۖ وَمَنْ یَبْخَلْ فَإِنَّمَا یَبْخَلُ عَنْ نَفْسِهِ ۚ وَاللَّهُ الْغَنِیُّ وَأَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ ۚ وَإِنْ تَتَوَلَّوْا یَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَیْرَکُمْ ثُمَّ لَا یَکُونُوا أَمْثَالَکُمْ. (آیه ٣٨ سوره محمد)
این دعا رو باهم زمزمه کنیم:
وَ اجْعَلْنا مِمَّنْ تَنْتَصرُ بِهِ لِدینِکَ
وَ تُعِزُّ بِهِ نَصْرَ وَلِیّکَ
وَ لا تَسْتَبْدِلْ بِنا غَیْرَنا
فَانَّ اسْتِبْدالَکَ بِنا غَیْرَنا عَلَیْکَ یَسیرٌ
وَ هُوَ عَلَیْنا عَسیرٌ
همیشه باید حواسمان به نگاه مخاطب و جمله‌هایشان باشد.
اول: وقتی صحبتی می‌کنند، آنها را تمجید کنیم. مثلاً عجب نکته ی خوبی فرمودید.
دوم: اگر کلامی گفتند که خوب و متفاوت و صحیح بود حتماً اشاره کنین که: «از شما یاد گرفتم»
سوم: یک دفتر و خودکار همراهتان باشد برای یادداشت برداری احتمالی از صحبت های مخاطبین، تأثیرش فوق‌العاده است
چهارم: استفاده ازجمله ی مخاطب به‌صورت هوشمندانه، مثلاً: همون طور که دوستمون فرمودند. فقط حواسمان باشد بحث از دست ما خارج نشود.
دوستان عزیز! در تمام زمان اجرا باید حواسمان باشد که برای هر تغییری؛ به دست آوردن هر صفت نیکی و یا رها شدن از هر صفت بدی تنها و تنها باید متمسک به امام عصر علیه السلام شویم، راهکارهای ما وقتی اثربخش است؛ که نگاه امام عصر علیه السلام بر آن باشد، «ما خود به تنهایی راه به جایی نخواهیم برد، باید از خود حضرت بخواهیم، زندگی مان را طبق رضایت اهل بیت علیهم السلام تقدیر کنند».
نگاه امام رضا علیه السلام بر لحظاتتون جاودانه
فصل دوم سخنرانی یادم رفت – یادم رفت!
راستی یادم رفت خودم رو معرفی کنم! من … هستم. شما آخرین باری که گفتین: «یادم رفت!» کی بود؟ چه موضوعی رو یادتون رفته بود؟ (حتماً از مخاطبین چه حضوری چه اسکایپی بخواهید که وارد بحث شوند).
موضوعات زیادی هست که ما هرروز ممکن است فراموش کنیم، مثلاً ممکن است موبایلمان را یا محتمل‌تر بگویم، شارژر گوشی مان را جا بگذاریم و به سرکار یا بیرون از خانه برویم. بعضی روزها هم آن قدر سرگرم کار یا فرزندانمان هستیم که شاید، بعضی مناسبت ها را یادمان برود مثلاً سالگرد عقد.
و گاهی حتی چیزهای کوچک اما … مثلاً مهمانی برگزار کرده اید و یک مدل دسر را در فریزر جا گذاشته اید یا کلاً یک مدل غذا را یادتان رفته از یخچال دربیاورید. می بینید فراموشی ها انواع و اقسام دارد. آیا این فراموشی ها در یک میزان از اهمیت هستند؟ به یقین نه!
دو راه هست برای فهمیدن میزان اهمیت چیزهایی که فراموش کرده ایم! یکی «عکس العملی» که درباره ی امر فراموش شده از ما بروز می‌کند و دیگری از «جهت جبران پذیری!» فراموش کردن موبایل یا شارژر اون حداکثر باعث از دست رفتن چند تکس می شود اما فراموش کردن سالگرد عقد، حداقلش شکستن دل یک همراه است!
ما آدم ها چیزهای مختلفی را فراموش می کنیم، گاهی همان لحظه یادمان می آید، گاهی یک روز بعد، و گاهی هفته ها و ماه ها بعد و گاهی سال های بعد یادمان می‌آید. گاهی می شه جبران کرد و گاهی خیلی دیره!
فصل سوم سخنرانی یادم رفت – فراموشی تاریخی
اگر کمی دقیق تر در تاریخ نگاه کنیم، فراموشی های زیادی را خواهیم دیدکه گاهی مسیر زندگی ما را تحت تأثیر قرارداده است. آیا در تاریخ به راستی اتفاقی این سان مهم، افتاده است که فراموشی اش در حد «بهشتی یا جهنمی شدن» ما آدم ها باشد. آیا ممکن است کسی بیاید و ادعا کند: ببخشید چنین امر مهمی را یادم رفت؟
آیا اصلاً کسی می‌پذیرد؟ حالا می‌خواهم از یک روز خاص و یک آدم ویژه و یک اتفاق ویژه صحبت کنم. از آدمی که خداوند او را از میان تمام مخلوقاتش برگزید، او را عامل رحمت خود قرارداد، حضرت ختمی مرتبت، رحمت للعالمین، پیامبری که هرچه بگوید ما ینطق عن الهواست چراکه کلامش تماماً کلام وحی است و مورد تائید پروردگار.
حضرت رسول در روز غدیر به امر خدا، ولایت علی علیه‌السلام و اولادشون رو اعلام کردند و گفتند حال دین کامل شد و نعمت برای تمام مردمان تمام. ایشان در خطبه غدیر فرمودند: علی منتخب خداست، وارث همه دانش هاست، او صاحب تفسیر خداست.
فرمودند: ای مردم! آیه ی رضایتی در قرآن نیامده الا برای علی علیه السلام، هرگز ایمان آورندگان مخاطب نشدند الا اولین آنها علی باشد، هیچ آیه ی ستایشی نازل نشده مگر برای امیرالمؤمنین علی «علیه السلام». پیامبر رحمت رستگاری و هدایت را فقط درگرو پیروی از علی و اولاد او علیهم اسلام دانسته اند.
فصل چهارم سخنرانی یادم رفت – یادآوری
پیامبر برای زیستنی در آرامش برای ما اولیا را معرفی کردند. برای داشتن همراهانی که هدایتمان کنند به زندگی در آرامش. بحث امروز ما فقط این نیست که پیامبر آمدند و جانشین خودشان را معرفی کردند بلکه بحث این است که در غدیر 120 هزار نفر برای جانشینی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام بیعت کردند نه‌فقط با زبان، بلکه با دست، تک به تک، نفر به نفر…اما به فاصله چند روز یادشان رفت! و آیا واقعاً یادشون رفت؟
درسته یادشون نرفت اما به مصلحت دنیاشون نبود، اطاعت از حکم از خدا. اما میدونین چی رو یادشون رفت؟ یادشون رفت ما هم مثل حضرت آدم و حوا، دشمن قسم‌خورده داریم که مدام در تلاش که نعمت ولایت اهل‌بیت علیهم السلام رو یادمون بره که ناشکرمون کنه! اونا اون روزها تهدید و تطمیع شدند و یا به مصلحت دنیاشون نبود اطاعت از «ولی خدا» و یادشون رفت اگر به یک سلام متوسل به حضرت امیر علیه السلام می‌شدند، حتی با همون تهدید و تطمیع، رستگار می‌شدند.
اونها فراموش کردند خداوند همیشه هست، اگر صدایش می‌زدند اگر خدا را می خواندند، خداوند اجابتشان می‌کرد، شیطان را فراموش کردند و او آمد و بعد خیلی چیزها را فراموش کردند.
ما آدم‌ها گاهی یادمون میره، یادمون میره الان هم دارای نعمت های فراوانی هستیم. به خودمون نگاه کنیم، نعمت سلامتی، نعمت داشتن پدر و مادر، نعمتی که در این برنامه میزها شرکت کردیم و هزار نعمت دیگری که به چشممون نمیاد گاهی.
مسئله اینه اگر حضرت علی علیه‌السلام بودند امروز همه چیز بود، اصلاً خداوند نعمت ولایت را قرارداد که ما بعد از حضرت رسول صلی الله علیه و آله تنها نباشیم، برای طی کردن راه خدا؛ مسیر بندگی اش، هادی داشته باشیم برای رشدمان. امروز هم بسیاری از نعمت‌ها را فراموش کرده‌ایم یا صاحب‌الزمان! فراموش کرده‌ایم خداوند همیشه هست، می‌بیند، می‌شنود، اجابت می‌کند، اصلاً خدای ما خدای «ادعونی استجب لکم است»
یعنی بخوانیمش تا جوابمان را بدهد. مولای خوبی ها کمکمان کنید بینا شویم بر نعمت های زندگی مان، به قبول شدن آرزوها و حاجت هایمان، به تقدیرهای شگفت انگیزی که بعد از خواندن خدا و همراهی شما نصیب زندگی هایمان شده است.
یا صاحب‌الزمان! ما هم خیلی جاها خراب کرده‌ایم، محتاج نگاه شما هستیم برای ترمیم خطاهایمان، کمک کنید در مسیر جبران اشتباهاتمان براییم. و به‌راستی خداوند (طبق آیه 10 سوره قصص) قلب های ما را محکم می‌کند تا هر لحظه نلغزیم، یادمان باشد؛ آنانی که ایستادند پشت حضرت علی علیه السلام، فقط مردانگی شان نبود، بلکه متوسل شدند به خود حضرت تا توانستند ثابت قدم بمانند.
یا صاحب الزمان ما را در مسیر خودتان و برای خودتان نگه دارید.
اللهم عجل لولیک الفرج
برای مطالعه و مشاهده مطالب خدمتگزاران میتوانید به فهرست مطالب در زیر مراجعه نمایید.
فهرست مطالب محرم فهرست مطالب فاطمیه فهرست مطالب نیمه‌شعبان فهرست مطالب غدیر کتابخانه خدمتگزاران
