طرح آیات علوی در ماه قرآن [همراه با شرح آیات]

آیات علوی در ماه قرآن (قرآن و امیرالمومنین علیه السلام)

طرح آیات علوی در ماه قرآن شامل آیاتی میشود که شرح و تفضیل آنها مربوط به امیرالمومنین علیه السلام است. که همراه با فایل صوتی می باشد.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 30 همراه با شرح آیات 2_1سوره سوره نبأ] – امیر المومنین علیه السلام، نبأ عظیم پروردگار است

عَمَّ یتَساءَلُونَ عَنِ النَّبَإِ الْعَظیمِ  الَّذی هُمْ فیهِ مُخْتَلِفُونَ. 

سوره نبأ ایات 3-1

از چه چیز از یکدیگر پرسش مى‏ کنند؟! از خبر بسیار بزرگ ! (همان) خبرى که آنان در مورد آن اختلاف دارند.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیات 2_1سوره نبأ

عَنْ أَبِی حَمْزَهَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السبلام قَالَ: قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنَّ الشِّیعَهَ یسْأَلُونَکَ عَنْ تَفْسِیرِ هَذِهِ الْآیهِ- عَمَّ یتَساءَلُونَ‏ عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ‏[1] قَالَ ذَلِکَ إِلَی إِنْ شِئْتُ أَخْبَرْتُهُمْ وَ إِنْ شِئْتُ لَمْ أُخْبِرْهُمْ ثُمَّ قَالَ لَکِنِّی أُخْبِرُکَ بِتَفْسِیرِهَا قُلْتُ‏ عَمَّ یتَساءَلُونَ‏ قَالَ فَقَالَ هِی فِی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیهِ کَانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیهِ یقُولُ مَا لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ آیهٌ هِی أَکْبَرُ مِنِّی وَ لَا لِلَّهِ مِنْ نَبَإٍ أَعْظَمُ مِنِّی.

الکافی ج1 ص207/ [1] ( 3) النبأ: 2.

ابوحمزه ثمالی گوید: به امام باقر (علیه السلام) عرض کردم: «فدایت شوم! شیعه از شما تفسیر این آیه را می‌پرسند: «عَمَّ یَتَساءَلُونَ عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ»! فرمود: «اختیار با من است، اگر خواهم به آن‌ها می‌ گویم و اگر خواهم نمی‌ گویم»، سپس فرمود: «ولی من تفسیرش را برای تو می‌ گویم». عرض کردم: «از چه از یکدیگر می‌ پرسند»؟ فرمود: «این آیه درباره‌ی امیرالمؤمنین (علیه السلام) است، آن حضرت (علیه السلام) می‌ فرمود: «خدا را آیه‌ ای بزرگتر از من نیست، خدا را خبری بزرگتر از من نیست.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 29 همراه با شرح آیات 2_1سوره معارج] – عذاب کفار برای منکرین ولایت امیرالمومنین علیه السلام

سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ لِلْکافِرینَ لَیسَ لَهُ دافِعٌ.
سوره معارج ایات2-1

درخواست کننده ‏اى عذابى را که واقع شدنى است درخواست کرد، [عذابى که‏] ویژه کافران است، [و] آن را بازدارنده ‏اى نیست.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیات 2_1سوره معارج

عَنِ الْحُسَینِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْخَارِفِی قَالَ: سَأَلْتُ سُفْیانَ بْنَ عُیینَهَ عَنْ‏ سَأَلَ سائِلٌ‏ فِیمَنْ نَزَلَتْ قَالَ یا ابْنَ أَخِی سَأَلْتَنِی عَنْ شَی‏ءٍ مَا سَأَلَنِی عَنْهُ أَحَدٌ [خَلْقٌ‏] قَبْلَکَ لَقَدْ سَأَلْتُ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ علیه السّلام عَنْ مِثْلِ الَّذِی سَأَلْتَنِی عَنْهُ فَقَالَ أَخْبَرَنِی أَبِی عَنْ جَدِّی عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِی اللَّهُ عَنْهُ قَالَ لَمَّا کَانَ یوْمُ غَدِیرِ خُمٍّ قَامَ رَسُولُ اللَّهِ ص خَطِیباً فَأَوْجَزَ فِی خُطْبَتِهِ ثُمَّ دَعَا عَلِی بْنَ أَبِی طَالِبٍ علیه السّلام فَأَخَذَ بِضَبْعِهِ ثُمَّ رَفَعَ [أَخَذَ] بِیدِهِ حَتَّى رُئِی بَیاضُ إِبْطَیهِمَا [إِبْطَیهِ‏] وَ قَالَ أَ لَمْ أُبَلِّغْکُمُ الرِّسَالَهَ

أَ لَمْ أَنْصَحْ لَکُمْ قَالُوا اللَّهُمَّ نَعَمْ فَقَالَ مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِی مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ فَفَشَتْ فِی النَّاسِ فَبَلَغَ ذَلِکَ الْحَارِثَ بْنَ النُّعْمَانِ الْفِهْرِی فَرَحَلَ رَاحِلَتَهُ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَیهَا وَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِذْ ذَاکَ بِمَکَّهَ حَتَّى‏ انْتَهَى‏ إِلَى‏ الْأَبْطَحِ‏ فَأَنَاخَ‏ نَاقَتَهُ‏ ثُمَ‏ عَقَلَهَا ثُمَّ جَاءَ إِلَى النَّبِی فَسَلَّمَ فَرَدَّ عَلَیهِ النَّبِی [ص‏] فَقَالَ یا مُحَمَّدُ إِنَّکَ دَعَوْتَنَا أَنْ نَقُولَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ فَقُلْنَا ثُمَّ دَعَوْتَنَا أَنْ نَقُولَ إِنَّکَ رَسُولُ اللَّهِ فَقُلْنَا وَ فِی الْقَلْبِ مَا فِیهِ ثُمَّ قُلْتَ صَلُّوا فَصَلَّینَا ثُمَّ قُلْتَ صُومُوا فَصُمْنَا فَأَظْمَأْنَا نَهَارَنَا وَ أَتْعَبْنَا أَبْدَانَنَا ثُمَّ قُلْتَ حُجُّوا فَحَجَجْنَا ثُمَّ قُلْتَ إِذَا رُزِقَ أَحَدُکُمْ

مِائَتَی دِرْهَمٍ فَلْیتَصَدَّقْ بِخُمُسِهِ [فِی‏] کُلِّ سَنَهٍ فَفَعَلْنَا ثُمَّ إِنَّکَ أَقَمْتَ ابْنَ عَمِّکَ فَجَعَلْتَهُ عَلَماً وَ قُلْتَ مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِی مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ أَ فَعَنْکَ أَمْ عَنِ اللَّهِ قَالَ بَلْ عَنِ اللَّهِ قَالَ فَقَالَهَا ثَلَاثاً قَالَ فَنَهَضَ وَ إِنَّهُ لَمُغْضَبٌ وَ إِنَّهُ لَیقُولُ اللَّهُمَّ إِنْ کَانَ مَا قَالَ مُحَمَّدٌ حَقّاً فَأَمْطِرْ عَلَینا حِجارَهً مِنَ السَّماءِ تَکُونُ نَقِمَهً فِی أَوَّلِنَا وَ آیهً فِی آخِرِنَا وَ إِنْ کَانَ مَا قَالَ مُحَمَّدٌ کَذِباً فَأَنْزِلْ بِهِ نَقِمَتَکَ
ثُمَّ أَثَارَ نَاقَتَهُ فَحَلَّ عِقَالَهَا ثُمَّ اسْتَوَى عَلَیهَا فَلَمَّا خَرَجَ مِنَ الْأَبْطَحِ رَمَاهُ اللَّهُ [تَعَالَى‏] بِحَجَرٍ مِنَ السَّمَاءِ فَسَقَطَ عَلَى رَأْسِهِ وَ خَرَجَ مِنْ دُبُرِهِ وَ سَقَطَ مَیتاً فَأَنْزَلَ [وَ أَنْزَلَ‏] اللَّهُ فِیهِ‏ سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ لِلْکافِرینَ لَیسَ لَهُ دافِعٌ مِنَ اللَّهِ ذِی الْمَعارِجِ‏. 

تفسیر فرات کوفی ص505

حسین‌ بن‌ محمّد خارقی گوید: … در روز غدیر خم، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) سخنرانی کرد و علیّ‌بن‌ ابی‌ طالب (علیه السلام) را فرا خواند و دو دست ایشان را گرفت و سپس دست علی (علیه السلام) را تا جایی بالا برد که سفیدی زیر بغل آن‌ها نمایان شد و فرمود: «مگر رسالت پروردگارم را به شما ابلاغ نکردم؟ مگر شما را نصیحت نکردم»؟ گفتند: «به خدا سوگند! آری، این چنین بود. فرمود: هرکس من مولای اویم، علی مولای اوست.

خداوندا! دوستداران او را دوست بدار و دشمنان او را دشمن بدار. این خبر بین مردم منتشر شد، و به گوش حارث‌ بن‌ نعمان فهری رسید و سوار بر مرکب خویش شد و نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آمد». و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در آن هنگام در مکّه بود و حرکت کرد تا اینکه به ابطح رسید و شتر خود را خواباند و زانوی آن را بست، سپس نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمده، سلام کرد.

پیامبر (صلی الله علیه و آله) پاسخ سلام وی را داد. سپس گفت: «محمّد (صلی الله علیه و آله)، از ما خواستی بگوییم: لا إله إلّا الله و گفتیم؛ سپس از ما خواستی بگوییم: شما فرستاده‌ ی خدا هستی، که علی­رغم میلمان گفتیم؛ سپس گفتی، حج بگزارید، گزاردیم، سپس گفتی، هرکس دویست درهم روزی داده شود، سالیانه یک پنجم آن را صدقه دهد، چنین کردیم.

سپس عموزاده ­ات را به پیشوایی گمارده و گفتی: «هر کس من مولای اویم، اینک علی مولای اوست. خداوندا، دوستدارش را دوست بدار و دشمن دشمنش باش و یاری رسان وی را نصرت ده و فرو گذارنده او را خوار و ذلیل کن! آیا این سخن از خودتان است یا از خدا»؟ فرمود: «از جانب خداست»!

سه بار آن را تکرار فرمود: پس حارث با خشم برخاست و از آنجا خارج شد درحالی‌ که می­گفت: «خدایا، اگر گفته محمّد (صلی الله علیه و آله) راست است، از آسمان سنگی بر ما ببار تا بلایی برای اوّلین و نشان و عبرتی برای آخرین ما باشد. و اگر سخنان محمّد (صلی الله علیه و آله) دروغ بوده باشد، بلای خود را بر وی نازل کن!

سپس شتر خویش راهی کرده، زانویش را باز کرد و بر آن سوار گشت و چون از ابطح خارج شد، خداوند سنگی از آسمان به‌ سوی وی پرتاب نمود که به سرش اصابت نموده و از نشیمنگاهش خارج گشت، بر زمین افتاد و مُرد، و خداوند متعال این آیه را نازل کرد: سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 28 همراه با شرح آیه 20 سوره حشر] – ویژگی بهشتیان و دوزخیان

لا یسْتَوی أَصْحابُ النَّارِ وَ أَصْحابُ الْجَنَّهِ أَصْحابُ الْجَنَّهِ هُمُ الْفائِزُون‏.
سوره حشر آیه 20

دوزخیان و بهشتیان یکسان نیستند، بهشتیان همان رستگارانند.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 20 سوره حشر

َ حَدَّثَنَا الْإِمَامُ أَبُو الْحَسَنِ عَلِی بْنُ مُوسَى الرِّضَا علیه السّلام قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی مُحَمَّدُ بْنُ عَلِی قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی عَلِی بْنُ الْحُسَینِ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی الْحُسَینُ بْنُ عَلِی عَنْ أَبِیهِ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السّلام قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ تَلَا هَذِهِ الْآیهَ لا یسْتَوِی أَصْحابُ النَّارِ وَ أَصْحابُ الْجَنَّهِ أَصْحابُ الْجَنَّهِ هُمُ الْفائِزُونَ‏[1] فَقَالَ ص أَصْحَابُ الْجَنَّهِ مَنْ أَطَاعَنِی وَ سَلَّمَ لِعَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع بَعْدِی وَ أَقَرَّ بِوَلَایتِهِ وَ أَصْحَابُ النَّارِ مَنْ سَخِطَ الْوَلَایهَ وَ نَقَضَ الْعَهْدَ وَ قَاتَلَهُ بَعْدِی.
عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج‏1، ص: 280
[1] ( 2). الحشر. الآیه 20

حضرت رضا علیه السلام از اجداد بزرگوار خود از علی بن ابی طالب (علیه السلام) می‌فرماید: پیامبر (صلی الله علیه و آله) این آیه: لا یَسْتَوی أَصْحابُ النَّارِ وأَصْحَابُ الجَنَّهِ أَصْحَابُ الجَنَّهِ هُمُ الفَائِزُونَ تلاوت کرد و فرمود: اصحاب بهشت کسانی هستند که مرا اطاعت کردند و پس از من تسلیم علی بن‌ ابی‌ طالب (علیه السلام) باشند و ولایتش را قبول کردند و اقرار کنند. اصحاب جهنّم کسانی هستند که از ولایت او به خشم آمدند و عهد را شکستند و پس از من با او جنگیدند.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 27 همراه با شرح آیه 10 سوره واقعه] – امیر المومنین علیه السلام، پیشگام بر تمام مردم در ایمان و …

وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُون‏  أُولئِکَ الْمُقَرَّبُون‏.
سوره واقعه آیات 11-10

و پیشگامان پیشگامان آنان نزدیکان (درگاه الهى) اند.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 10 سوره واقعه

 عَنْ سُلَیمِ بْنِ قَیسٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِی عَنْ أَبِیهِ عَلَیهِمَا السَّلَامُ‏ فِی قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ أُولئِکَ الْمُقَرَّبُونَ‏[1]، قَالَ: إِنِّی‏ أَسْبَقُ السَّابِقِینَ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ، وَ أَقْرَبُ‏ الْمُقَرَّبِینَ‏ إِلَى‏ اللَّهِ‏ وَ إِلَى رَسُولِه‏.
کتاب سلیم بن قیس ج2ص936
[1] ( 1) سوره الواقعه: الآیتان 10 و 11.

حسن‌ بن‎ علی (علیه السلام) از پدر بزرگوارش درباره‌ ی آیه: السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ أُولئِکَ الْمقرّبونَ نقل می‌کند که فرمود: من جلوتر از تمام سبقت‌ گیرندگان به‌ سوی خدا و پیامبرم و من مقرّب‌ ترین مقرّبان خدا و پیامبر (صلی الله علیه و آله) هستم.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 26 همراه با شرح آیه 25 سوره محمد] – برگشت به کفر با ترک ولایت امیر المومنین علیه السلام

إِنَّ الَّذینَ ارْتَدُّوا عَلى‏ أَدْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَینَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّیطانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَ أَمْلى‏ لَهُم‏.
سوره محمد آیه 25

به یقین کسانى که بعد از روشن‌شدن راه هدایت براى آن‌ها، پشت به آن کردند، شیطان اعمال زشتشان را در نظرشان زینت داده و آنان را با آرزوهاى طولانى فریفته است.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 25 سوره محمد

عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السّلام‏ فِی قَوْلِهِ‏ إِنَّ الَّذِینَ ارْتَدُّوا عَلى‏ أَدْبارِهِمْ‏ عَنِ الْإِیمَانِ بِتَرْکِهِمْ وَلَایهَ عَلِی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ‏
تفسیر قمی ج2 ص308

امام صادق علیه السّلام در مورد این آیه إِنَّ الذِینَ ارْتَدُّوا عَلی أَدْبَارِهِم فرمودند؛ منظور کسانی هستند که با ترک ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام)، از ایمان دست کشیدند.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 25 همراه با شرح آیه 52 سوره شوری] – دستور به پذیرفتن ولایت امیر المومنین علیه السلام

وَ کَذلِکَ أَوْحَینا إِلَیکَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا ما کُنْتَ تَدْری مَا الْکِتابُ وَ لاَ الْإیمانُ وَ لکِنْ جَعَلْناهُ نُوراً نَهْدی بِهِ مَنْ نَشاءُ مِنْ عِبادِنا وَ إِنَّکَ لَتَهْدی إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقیمٍ.
سوره شوری آیه 52

همان‌گونه [که بر پیامبران پیشین وحى فرستادیم] بر تو نیز حقایقى را به فرمان خود وحى کردیم؛ تو پیش از این نمى‌ دانستى کتاب و ایمان چیست؛ [و از محتواى قرآن آگاه نبودى] ولى ما آن را نورى قرار دادیم که به‌وسیله‌ ی آن هرکس از بندگان خویش را بخواهیم هدایت مى‌ کنیم و به یقین تو به‌ سوى راه راست هدایت مى‌ کنى.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 52 سوره شوری

عَنْ أَبِی حَمْزَهَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السّلام عَنْ قَوْلِ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى‏ …  أَمَّا قَوْلُهُ‏ وَ إِنَّکَ لَتَهْدِی إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ‏[1] إِنَّکَ لَتَأْمُرُ بِوَلَایهِ عَلِی علیه السّلام وَ تَدْعُو إِلَیهَا وَ عَلِی هُوَ الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِیم‏… بصائرالدرجات ج1 ص78
[1] ( 3)- الآیه( 52) الشورى.

ابوحمزه ثمالی می گوید از امام باقر (علیه السلام)در مورد این آیه إِنَّکَ لتَهْدِی إِلی صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ سوال نمودم ، حضرت فرمودند: [یعنی] تو به مردم درباره‌ی پذیرفتن ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام) دستور می‌دهی و آن‌ها را بدان فرا می‌ خوانی، زیرا علی علیه السلام راه راست است.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 24 همراه با شرح آیه 65 سوره زمر] – حبط اعمال در صورت شرک به امیرالمومنین علیه السلام

وَ لَقَدْ أُوحِیَ إِلَیْکَ وَ إِلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِکَ لَئِنْ أَشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُکَ وَ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْخاسِرین‏.
سوره زمر آیه 65

و به یقین به سوى تو و به سوى کسانى که پیش از تو بودند، وحى شد که اگر شرک‏ ورزى، قطعاً عملت تباه مى‏ شود و حتماً از زیانکاران خواهى بود.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 65 سوره زمر

عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ [علیه السّلام‏] فِی قَوْلِهِ تَعَالَى‏ لَئِنْ أَشْرَکْتَ لَیحْبَطَنَّ عَمَلُکَ‏ قَالَ لَئِنْ أَشْرَکْتَ بِوَلَایهِ عَلِی لَیحْبَطَنَّ عَمَلُکَ. تفسیر فرات کوفی، ص370

 از امام باقر (علیه السلام) درباره‌ی کلام خداوند عزّوجلّ به پیامبرش (صلی الله علیه و آله): لَئِنْ أَشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُکَ وَ لَتَکُونَنَّ مِنَ الخَاسِرِینَ پرسیدم، ایشان فرمود: تفسیرش این است که اگر پس از خود به ولایت شخص دیگری به همراه ولایت علی (علیه السلام) فرمان دهی، تمام اعمالت تباه می‌شود و از زیانکاران خواهی بود.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 23 همراه با شرح آیه 24 سوره صافات] – قبول ولایت امیر المومنین علیه السلام، جواز عبور از صراط

وَ قِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْؤُلُونَ .
سوره صافات/آیه 24

آن‌ها را [در کنار دوزخ] نگه‌ دارید که باید مورد بازپرسى قرار گیرند.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 24 سوره صافات

عَنِ النَّبِی (صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ)، قَالَ: إِذَا کَانَ یوْمُ الْقِیامَهِ وَ نُصِبَ الصِّرَاطُ عَلَى جَهَنَّمَ لَمْ یجُزْ عَلَیهِ إِلَّا مَنْ مَعَهُ جَوَازٌ فِیهِ وَلَایهُ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ، وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ (تَعَالَى): «وَ قِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْؤُلُونَ»[1] یعْنِی عَنْ وَلَایهِ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ (عَلَیهِ السَّلَامُ).
الامالی (للطوسی)، ص290/ [1] ( 2) سوره الصافّات 37: 24.

یغمبر اکرم صلى‌ الله‌ علیه‌ و آله‌ و سلم فرمودند: وقتی قیامت برپا شود و صراط را بر جهنم قرار دهند هیچ کس از آن عبور نمی کند مگر کسی که با او جوازی باشد که در آن ولایت علی بن ابیطالب علیه‌ السلام باشد و این است قول خداوند: نگه دارید آنها را که مسئولند یعنی از ولایت علی بن ابیطالب سوال می شوند.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 22 همراه با شرح آیه 71 سوره احزاب] – رستگاری بزرگ در گرو اطاعت از علی بن ابی طالب علیه السلام

یصْلِحْ لَکُمْ أَعْمالَکُمْ وَ یغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ مَنْ یطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظیما.
سوره احزاب آیه 71

تا [خدا] اعمالتان را براى شما اصلاح کند و گناهتان را بر شما بیامرزد. و هرکس خدا و پیامبرش را اطاعت کند، بى‏ تردید رستگارى بزرگى یافته است‏.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 71 سوره احزاب] فرازی از خطبه غدیر

مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّ فَضَائِلَ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَدْ أَنْزَلَهَا فِی الْقُرْآنِ أَکْثَرَ مِنْ أَنْ أُحْصِیهَا فِی مَقَامٍ وَاحِدٍ فَمَنْ أَنْبَأَکُمْ بِهَا وَ عَرَّفَهَا فَصَدِّقُوهُ مَعَاشِرَ النَّاسِ‏ مَنْ یطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ‏ وَ عَلِیاً وَ الْأَئِمَّهَ الَّذِینَ ذَکَرْتُهُمْ‏ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظِیما.
الاحتجاج ج1ص66

پیامبر صلّی الله علیه و اله فرمودند: هان مردمان! برتری‌ های علیّ‌ بن‌ ابی‌ طالب نزد خداوند عزّوجلّ که در قرآن نازل فرموده، بیش از آن است که من یک‌ باره بتوانم بشمارم. پس هرکس از مقامات او خبر داد و آن‌ها را شناساند، تصدیق و تأییدش کنید. ای مردم! آن کس که از خدا و رسولش و علی و امامانی که نام بردم پیروی کند، به رستگاری بزرگی دست یافته است.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 21 همراه با شرح آیه 30 سوره روم] – توحید حقیقی، شهادت به ولایت أمیرالمومنین علیه السلام است

فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنیفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتی‏ فَطَرَ النَّاسَ عَلَیها لا تَبْدیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذلِکَ الدِّینُ الْقَیمُ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یعْلَمُونَ
سوره روم / 30

بنابراین با درستى آیین روى (دل) را براى این دین راست بدار! بر همان سرشتى که خداوند مردم را بر آن آفریده است؛ هیچ دگرگونى در آفرینش خداوند راه ندارد؛ این است دین استوار اما بیشتر مردم نمى‏ دانند.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 30 سوره روم]

حَدَّثَنَا الْحُسَینُ بْنُ عَلِی بْنِ زَکَرِیا قَالَ: حَدَّثَنَا الْهَیثَمُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الرُّمَّانِی قَالَ حَدَّثَنَا عَلِی بْنُ مُوسَى الرِّضَا علیه السّلام عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی بْنِ الْحُسَینِ علیه السّلام‏ فِی قَوْلِهِ‏ فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیها قَالَ هُوَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ عَلِی أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ وَلِی اللَّهِ إِلَى‏ هَاهُنَا التَّوْحِید.
تفسیرقمی ج2ص155

حضرت رضا علیه السلام از جد بزرگوار خود حضرت باقر علیه السّلام در معنی آیه: فِطْرَهَ اللهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا نقل می کنند که فرمود: لا إله إلاّ الله، محمّد رسول الله (صلی الله علیه و آله)، علیّ أمیرالمؤمنین ولیّ الله است و توحید تا همین‌ جاست.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 20 همراه با شرح آیه 68 سوره قصص] – امیرالمومنین علیه السلام انتخاب و برگزیده خداوند

وَ رَبُّکَ یخْلُقُ ما یشاءُ وَ یخْتارُ ما کانَ لَهُمُ الْخِیرَهُ سُبْحانَ اللَّهِ وَ تَعالى‏ عَمَّا یشْرِکُون
‏  سوره قصص ایه 68

و پروردگار تو آنچه را بخواهد مى ‏آفریند، و برمى‏ گزیند؛ و آنان اختیارى ندارند؛ خدا منزّه و برتراست از آنچه شریک (او) قرار مى ‏دهند!

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 68 سوره قصص]

عَنْ أَنَسٍ قَالَ النَّبِی صلّی الله علیه و آله‏ إِنَّ اللَّهَ خَلَقَ آدَمَ مِنْ طِینٍ کَیفَ یشَاءُ ثُمَّ قَالَ‏ وَ یخْتارُ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى اخْتَارَنِی وَ أَهْلَ بَیتِی عَنْ جَمِیعِ الْخَلْقِ فَانْتَجَبْنَا فَجَعَلَنِی الرَّسُولَ وَ جَعَلَ عَلِی بْنَ أَبِی طَالِبٍ الْوَصِی ثُمَّ قَالَ‏ ما کانَ لَهُمُ الْخِیرَهُ یعْنِی مَا جَعَلْتُ لِلْعِبَادِ أَنْ یخْتَارُوا وَ لَکِنِّی أَخْتَارُ مَنْ أَشَاءُ فَأَنَا وَ أَهْلُ بَیتِی صَفْوَهُ اللَّهِ وَ خِیرَتُهُ مِنْ خَلْقِه ثُمَّ قَالَ‏ سُبْحانَ اللَّهِ‏ یعْنِی تَنْزِیهاً لِلَّهِ عَمَّا یشْرِکُونَ بِهِ کُفَّارُ مَکَّه…
مناقب آل أبی طالب‏، ج1، ص256

انس‌ بن‌ مالک گوید: «از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) درباره‌ ی معنی آیه: وَ رَبُّکَ یَخْلُقُ ما یَشاءُ سؤال کردم»؟ فرمود: «خداوند آدم (علیه السلام) را هر طوری که می‌خواست از گل آفرید. خداوند متعال مرا و اهل‌بیت (علیهم السلام) مرا بر جمیع خلق اختیار کرد و ما را از میان آن‌ها برگزید به این ترتیب که مرا پیغمبر (صلی الله علیه و آله) و علی (علیه السلام) را وصیّ و جانشین قرار داد.

سپس فرمود: ما کانَ لَهُمُ الْخِیَرَهُ؛ یعنی برای مردم حقّ انتخاب قرار داده نشده است و حقّ انتخاب [امام] با من است هرکه را بخواهم من انتخاب می‌کنم. پس من و اهل‌بیت (علیهم السلام) من از میان خلق او، برگزیده او هستیم و سُبْحانَ اللهِ وَ تَعالی عَمَّا یُشْرِکُونَ؛ یعنی منزّه است خداوند از شریک‌هایی که کفار مکّه برای او قائل می‌شوند.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 19 همراه با شرح آیه 23 سوره فرقان] – نحوه برخورد با اعمال منکرین فضائل امیرالمومنین علیه السلام در قیامت

وَ قَدِمْنا إِلى‏ ما عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْناهُ هَباءً مَنْثُورا.
سوره فرقان آیه 23

و به سراغ کار (هایى) که انجام داده ‏اند مى ‏رویم، و آن [ها] را (همچون) غبارى پراکنده قرار مى‏ دهیم.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 23 سوره فرقان]

عَنْ أَبِی حَمْزَهَ الثُّمَالِی عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السّلام قَالَ‏ یبْعَثُ اللَّهُ یوْمَ الْقِیامَهِ قَوْماً بَینَ أَیدِیهِمْ نُورٌ کَالْقَبَاطِی‏[1] ثُمَّ یقَالُ لَهُ کُن‏هَبَاءً مَنْثُوراً ثُمَّ قَالَ: أَمَا وَ اللَّهِ یا أَبَا حَمْزَهَ إِنَّهُمْ کَانُوا لَیصُومُونَ وَ یصَلُّونَ- وَ لَکِنْ کَانُوا إِذَا عَرَضَ لَهُمْ شَی‏ءٌ مِنَ الْحَرَامِ أَخَذُوهُ- وَ إِذَا عَرَضَ لَهُمْ شَی‏ءٌ مِنْ فَضْلِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ أَنْکَرُوهُ- قَالَ وَ الْهَبَاءُ الْمَنْثُورُ- هُوَ الَّذِی تَرَاهُ یدْخُلُ الْبَیتَ- فِی الْکُوَّهِ مِنْ شُعَاعِ الشَّمْس‏…
تفسیر قمی ج2ص112

ابوحمزه ثمالی، از امام باقر علیه السلام روایت کرده که ایشان فرمود: خداوند در روز قیامت گروهی را بر می‌ انگیزاند که در برابرشان نوری به مانند درخشش پارچه‌ های قبطی قرار دارد، سپس به آن نور گفته می‌شودکه به‌سان گردی پراکنده شود.

به خدا سوگند ای اباحمزه! که آن‌ها روزه می‌ گرفتند و نماز می‌ گزاردند، امّا هرگاه موضوع حرامی برایشان مقدور می‌گشت، آن را انجام می‌ دادند و هنگامی‌که چیزی از فضایل امیرالمؤمنین برای ایشان ذکر می‌ شد، آن را انکار می‌ کردند و فرمود: هَباءً مُنْبَثًّا یا گرد پراکنده همان گردی است که به همراه شعاع خورشید از روزنه سقف وارد خانه می‌شود.

[1] ( 1). قَبَاطِیُّ جَمْعُ قُبْطِیٍّ بِضَمِّ الْقَافِ ثِیَابٌ بِیضٌ نِسْبَهٌ إِلَى الْقِبْطِ بِکِسْرِ الْقَافِ وَ مِنْهُ حَدِیثُ أُسَامَهَ« کَسَانِی رَسُولُ اللَّهِ قِبْطِیَّهً» مجمع ج. ز.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 18 همراه با شرح آیه 36 سوره نور] – بیت امیر المومنین علیه السلام، با فضیلت‌ ترین خانه بر روی زمین

فی‏ بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فیها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصال‏.
سوره نور آیه 36

 (این نور الهى) در خانه ‏هایى است که خداوند اذن داده تا (نام و مقام آنها) بالا برده شود و نام او در آنها ذکر گردد؛ در آن خانه ‏ها در بامدادان و شامگاهان تسبیح او مى‏ گویند.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 36 سوره نور]

عَنْ فُضَیْلِ بْنِ الزُّبَیْرِ قَالَ: سَأَلْتُ [سَمِعْتُ‏] زَیْدَ بْنَ عَلِیٍّ عَنْ [مِنْ‏] هَذِهِ الْآیَهِ فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ [أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ] [إِلَى آخِرِهِ‏] قَالَ [قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله‏] هِیَ بُیُوتُ الْأَنْبِیَاءِ فَقَالَ أَبُو بَکْرٍ هَذَا مِنْهَایَعْنِی بَیْتَ عَلِیِّ [بْنِ أَبِی طَالِبٍ‏] فَقَالَ لَهُ النَّبِیُّ هَذَا مِنْ أَفْضَلِهَا.
تفسیر فرات الکوفی، ص: 286

فضیل بن زبیر گوید: شنیدم از زید بن علی در مورد این فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فِیها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ گفت : رسول الله صلّی الله علیه و آله فرمود: خانه‌های انبیاء. ابوبکر گفت: ای رسول خدا این خانه از آن‌ها است؟ و به خانه‌ ی علی بن ابی طالب اشاره کرد. فرمود: آری از بهترین آن خانه‌ ها است.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 17 همراه با شرح آیه 101 سوره انبیاء] – جایگاه امیرالمومنین علیه السلام و شیعیان او در قیامت

إِنَّ الَّذینَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنى‏ أُولئِکَ عَنْها مُبْعَدُون‏.
سوره أنبیاء، آیه 101

براستى کسانى که قبلًا از طرف ما (وعده) نیک به آنان داده شده است، آنان از آن (جهنّم) دور نگاه داشته مى ‏شوند.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 101 سوره انبیاء]

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السّلام قَالَ: قَالَ لِی رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله عَلَى مِنْبَرِهِ … ِ یا عَلِی أَنْتَ وَ شِیعَتُکَ عَلَى الْحَوْضِ تُسْقُونَ مَنْ أَحْبَبْتُمْ وَ تَمْنَعُونَ مَنْ کَرِهْتُمْ وَ أَنْتُمُ الْآمِنُونَ یوْمَ الْفَزَعِ الْأَکْبَرِ فِی ظِلِّ الْعَرْشِ یفْزَعُ النَّاسُ

وَ لَا تَفْزَعُونَ وَ یحْزَنُ النَّاسُ وَ لَا تَحْزَنُونَ فِیکُمْ نَزَلَتْ هَذِهِ الْآیهُ- إِنَّ الَّذِینَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنى‏ أُولئِکَ عَنْها مُبْعَدُونَ‏ وَ فِیکُمْ نَزَلَتْ‏ لا یحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَکْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِکَهُ هذا یوْمُکُمُ الَّذِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ‏ …
الامالی صدوق ص562

یا علی تو و شیعیانت بر روی حوض قرار می‌ گیرید و هرکه را که بخواهید می‌ نوشانید و هرکه را ناپسند بدارید، محروم می ‌کنید و شما در روز ترس و اضطراب بزرگ، در زیر سایه‌ی عرش، ایمن خواهید بود و مردم مضطرب و اندوهگین می ‌شوند و شما دچار هیچ اضطراب و اندوهی نمی ‌شوید.

این آیه در مورد شما نازل شده است إِنَّ الَّذِینَ سَبَقَتْ لَهُم مِّنَّا الْحُسْنَی أُوْلَئِکَ عَنْهَا مُبْعَدُونَ، لَا یَسْمَعُونَ حَسِیسَهَا وَ هُمْ فِی مَا اشْتَهَتْ أَنفُسُهُمْ خَالِدُونَ، لَا یَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَکْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ المَلَائِکَهُ هَذَا یَوْمُکُمُ الَّذِی کُنتُمْ تُوعَدُونَ


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 16 همراه با شرح آیات 32-25 سوره طه] – چند مقام مهم امیرالمومنین علیه السلام در این آیه

قالَ رَبِّ اشْرَحْ لی‏ صَدْری (25) وَ یسِّرْ لی‏ أَمْری (26) وَ احْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی‏ (27) یفْقَهُوا قَوْلی‏ (28) وَ اجْعَلْ لی‏ وَزیراً مِنْ أَهْلی‏ (29) هارُونَ أَخی‏ (30) اشْدُدْ بِهِ أَزْری (31) وَ أَشْرِکْهُ فی‏ أَمْری (32)

سوره طه آیات 32-25

(موسى) گفت: پروردگارا! سینه ‏ام را برایم بگشا؛ و کارم را برایم آسان گردان؛ و گره از زبانم بگشاى؛ تا سخن مرا به طور عمیق بفهمند. و وزیرى از خاندانم براى من قرار ده، (همان) برادرم هارون را. با او پشتوانه‏ام را محکم کن؛ و او را در کارم شریک ساز.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیات 32-25 سوره طه]

عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: أَخَذَ النَّبِی صلی الله علیه و آله  یدِی وَ یدَ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام فَعَلا بِنَا إِلَى ثَبِیرٍ ثُمَّ صَلَّى رَکَعَاتٍ ثُمَّ رَفَعَ یدَیهِ إِلَى السَّمَاءِ فَقَالَ اللَّهُمَّ إِنَّ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ سَأَلَکَ وَ أَنَا مُحَمَّدٌ نَبِیکَ

أَسْأَلُکَ أَنْ تَشْرَحَ لِی صَدْرِی وَ تُیسِّرَ لِی أَمْرِی وَ تُحَلِّلَ عُقْدَهً مِنْ لِسَانِی لِیفْقَهُوا قَوْلِی‏ وَ اجْعَلْ لِی وَزِیراً مِنْ أَهْلِی‏ عَلِی بْنَ أَبِی طَالِبٍ‏ أَخِی. اشْدُدْ بِهِ أَزْرِی وَ أَشْرِکْهُ فِی أَمْرِی‏ قَالَ فَقَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ  سَمِعْتُ مُنَادِیاً ینَادِی یا أَحْمَدُ قَدأُوتِیتَ مَا سَأَلْت‏ ….

  تفسیر فرات کوفی،ص248

ابن‌ عبّاس گوید: «روزی رسول خدا دست علیّ ‌بن ‌ابیطالب و دست مرا گرفت. در آن موقع ما در مکّه بودیم. پیامبر چهار رکعت نماز گزارد. سپس دو دستش را به ‌سمت آسمان بالا برد. و فرمود: «پروردگارا! همانا پیامبرت موسی ‌بن ‌عمران از تو خواهش کرد و گفت: «رَبِّ اشْرَحْ لی صَدْری * وَ یَسِّرْ لی أَمْری؛

و منِ محمّد نیز که دیگر پیامبرت هستم، از تو می‌ خواهم که شرح صدری به من عطا کنی و کارم را برایم آسان گردانی و گره از زبانم بگشایی تا سخنم را بفهمند؛ برایم وزیری از خاندانم قرار دهی. علی برادرم را، پشتیبان من قرار بدهی و او را در کارهایم شریک گردانی». ابن ‌عبّاس می ‌گوید: بلافاصله ندایی شنیدم که می ‌گفت: ای احمد! آنچه خواسته بودی، برآورده شد.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 15 همراه با شرح آیه 65 سوره اسراء] – فریادهای شیطان در گمراهی پیروان غدیر

إِنَّ عِبادی لَیسَ لَکَ عَلَیهِمْ سُلْطانٌ وَ کَفى‏ بِرَبِّکَ وَکیلا.
سوره أسراء آیه 65

بى‏تردید تو را بر بندگان (مطیع) من تسلّطى نیست و همین کافى است که پروردگارت کارساز (امور بندگان خود) است.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 65 سوره اسراء]

عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْخُزَاعِی عَنْ أَبِیهِ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السّلام یذْکُرُ فِی حَدِیثِ غَدِیرِ خُمٍّ أَنَّهُ لَمَّا قَالَ النَّبِی صلّی الله علیه و آله لِعَلِی علیه السّلام مَا قَالَ وَ أَقَامَهُ لِلنَّاسِ صَرَخَ إِبْلِیسُ صَرْخَهً فَاجْتَمَعَتْ لَهُ الْعَفَارِیتُ فَقَالُوا یا سَیدَنَا مَا هَذِهِ‏ الصَّرْخَهُ فَقَالَ وَیلَکُمْ یوْمُکُم‏ کَیوْمِ عِیسَى وَ اللَّهِ لَأُضِلَّنَّ فِیهِ الْخَلْقَ قَالَ فَنَزَلَ الْقُرْآنُ‏ وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَیهِمْ إِبْلِیسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِیقاً مِنَ الْمُؤْمِنِینَ‏[1]

 فَقَالَ صَرَخَ إِبْلِیسُ صَرْخَهً فَرَجَعَتْ إِلَیهِ الْعَفَارِیتُ فَقَالُوا یا سَیدَنَا مَا هَذِهِ الصَّرْخَهُ الْأُخْرَى فَقَالَ وَیحَکُمْ حَکَى اللَّهُ وَ اللَّهِ کَلَامِی قُرْآناً وَ أَنْزَلَ عَلَیهِ‏ وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَیهِمْ إِبْلِیسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِیقاً مِنَ الْمُؤْمِنِینَ‏ ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ إِلَى السَّمَاءِ ثُمَّ قَالَ وَ عِزَّتِکَ وَ جَلَالِکَ لَأُلْحِقَنَّ الْفَرِیقَ بِالْجَمِیعِ قَالَ فَقَالَ النَّبِی صلّی الله علیه و آله

‏ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ إِنَّ عِبادِی لَیسَ لَکَ عَلَیهِمْ سُلْطانٌ‏ قَالَ صَرَخَ إِبْلِیسُ صَرْخَهً فَرَجَعَتْ إِلَیهِ الْعَفَارِیتُ فَقَالُوا یا سَیدَنَا مَا هَذِهِ الصَّرْخَهُ الثَّالِثَهُ قَالَ وَ اللَّهِ مِنْ أَصْحَابِ عَلِی وَ لَکِنَّ بِعِزَّتِکَ وَ جَلَالِکَ یا رَبِّ لَأُزَینَنَّ لَهُمُ الْمَعَاصِی حَتَّى أُبَغِّضَهُمْ إِلَیکَ قَالَ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السّلام وَ الَّذِی بَعَثَ بِالْحَقِّ مُحَمَّداً لَلْعَفَارِیتُ وَ الْأَبَالِسَهُ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَکْثَرُ مِنَ الزَّنَابِیرِ عَلَى اللَّحْمِ وَ الْمُؤْمِنُ أَشَدُّ مِنَ الْجَبَلِ وَ الْجَبَلُ یسْتَقَلُّ مِنْهُ بِالْفَأْسِ فَینْحَتُ‏[2] مِنْهُ وَ الْمُؤْمِنُ لَا یسْتَقَلُّ عَلَى دِینِهِ
. تفسیر  عیاشی ج2ص301

جعفر بن محمد خزاعی از پدرش نقل می‌ کند: شنیدم امام صادق (علیه السلام) در بیان حدیث غدیرخم می ‌فرمود: وقتی پیامبر (صلی الله علیه و آله) هرآنچه را که باید، درباره‌ی علی (علیه السلام) فرمود و او را میان مردم برپا کرد، ابلیس فریاد بلندی کشید و همه‌ ی عفریت‌ها را جمع کرد و گفتند: «سرور ما! علّت این فریاد چیست»؟

گفت: «وای بر شما! امروز همانند روز عیسی (علیه السلام) است. به‌ خدا سوگند که مردم را نسبت به [حق] او گمراه خواهم کرد». و آن حضرت (علیه السلام) فرمود: «پس این آیه از قرآن نازل شد؛ [آری] بیقین، ابلیس گمان خود را درباره‌ی آن‌ها محقّق یافت که همگی از او پیروی کردند جز گروه اندکی از مؤمنان!. (سبأ/۲۰) ابلیس فریاد بلندی کشید و عفریت‌ها نزد او بازگشتند.

گفتند: «سرور ما! دوباره چرا فریاد کشیدید»؟ گفت: «وای بر شما! خداوند سخن مرا در قرآن حکایت کرده است و بر او نازل شد: [آری] بیقین، ابلیس گمان خود را درباره‌ی آن‌ها محقّق یافت که همگی از او پیروی کردند جز گروه اندکی از مؤمنان!. (۰) پس سرش را به آسمان بلند کرد و گفت به عزّت و جلال تو سوگند! که آن گروه را نیز به دیگران ملحق خواهم کرد».

فرمود: پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «بسم‌الله الرحمن الرحیم إِنَّ عِبَادِی لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ سُلْطَانٌ، ابلیس فریاد بلندی کشید و عفریت‌ها نزد او آمدند و گفتند: «ای بزرگ ما و سرور ما! سوّمین فریاد برای چه بود»؟ گفت: «به خدا به‌خاطر یاران و اصحاب علی (علیه السلام) بود. ولی پروردگارا! به عزّت و جلالتت سوگند که گناهان را برای آن‌ها زینت خواهم داد تا آن‌ها را دشمن تو بکنم».

امام صادق (علیه السلام) فرمود: «قسم به آن که محمّد (صلی الله علیه و آله) را به حق مبعوث کرده است! ابلیس ‌ها و عفریت ه‌ها بیشتر از آنکه مگس بر روی گوشت بنشیند، در اطراف مؤمن جمع می‌شوند، امّا مؤمن سخت ‌تر از کوه است؛ زیرا کوه را می ‌توان با تیشه زد و آن را تراشید، ولی نمی ‌توان از دین مؤمن کاست.

[1] ( 1) سوره سبا: 20.

[2] ( 2) أی ینجر.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 14 همراه با شرح آیه 2 سوره حجر] – آرزوی کفار بر شیعه بودن

رُبَما یوَدُّ الَّذینَ کَفَرُوا لَوْ کانُوا مُسْلِمین‏.
سوره حجر، آیه2

چه بسا، کسانى که کفر ورزیدند، مسلمان بودنشان را آرزومندند.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 2 سوره حجر]

قَالَ جَابِرٌ: قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السّلام: «قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ  فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ رُبَما یوَدُّ الَّذِینَ کَفَرُوا لَوْ کانُوا مُسْلِمِینَ‏[1] قَالَ: هُوَ أَنَا إِذَا خَرَجْتُ‏ أَنَا وَ شِیعَتِی‏، وَ خَرَجَ عُثْمَانُ بْنُ عَفَّانَ وَ شِیعَتُهُ، وَ نَقْتُلُ بَنِی أُمَیهَ، فَعِنْدَهَا یوَدُّ الَّذِینَ کَفَرُوا لَوْ کانُوا مُسْلِمِینَ‏»
مختصر البصائر، ص: 89

جابراز امام باقر (علیه السلام) روایت نقل می کند: امیرالمؤمنین (علیه السلام) در مورد آیه: رُّبَمَا یَوَدُّ الَّذِینَ کَفَرُواْ لَوْ کَانُواْ مُسْلِمِینَ فرمود: «منظور من هستم. آن هنگامی که من با پیروانم و عثمان با یارانش، خارج شویم، ما بنی ‌امیه را می‌کشیم و در این زمان: چه بسا آرزو می‌کنند که ای کاش مسلمان بودند.

[1] ( 1) الحجر 15: 2.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 13 همراه با شرح آیه 7 سوره رعد] – امیر المومنین علیه السلام هدایتگر و اصل دین

وَ یقُولُ الَّذینَ کَفَرُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَیهِ آیهٌ مِنْ رَبِّه‏ إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ
سوره رعد آیه 7

و کسانى که کفر ورزیدند، مى ‏گویند:» چرا نشانه (معجزه آسایى) از طرف پروردگارش بر او فرود نیامده است؟! (اى پیامبر) تو فقط هشدار دهنده ‏اى؛ و براى هر گروهى رهنمایى است.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 7 سوره رعد]

عَنْ أَبِی حَمْزَهَ الثُّمَالِی قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السّلام یقُولُ‏ دَعَا رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله بِطَهُورٍ فَلَمَّا فَرَغَ أَخَذَ بِیدِ عَلِی‏ فَأَلْزَمَهَا یدَهُ‏ ثُمَّ قَالَ‏ إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ ثُمَّ ضَمَّ یدَهُ‏ إِلَى صَدْرِهِ قَالَ ولِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ ثُمَّ قَالَ یا عَلِی أَنْتَ‏ أَصْلُ‏ الدِّینِ‏ وَ مَنَارُ الْإِیمَانِ‏ وَ غَایهُ الْهُدَى وَ قَائِدُ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ أَشْهَدُ لَکَ بِذَلِکَ.

ابوحمزه ثمالی می گوید از امام باقر (علیه السلام) شنیدم که فرمود:رسول خدا (صلی الله علیه و آله) امر کرد تا طهور (آب برای آلایش) بیاورند و چون از آن فارغ شد، دست علی (علیه السلام) را گرفت و در دست خود نهاد. سپس فرمود: إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ، سپس دست خود را بر سینه‌ی علی (علیه السلام) نهاد و فرمود: وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هَادٍ. سپس فرمود: «ای علی (علیه السلام)! تو اصل دین و مناره‌ی ایمانی و غایت هدایت و سرکرده‌ی سپیدرویان تابناک الغُرُّ المُحَجَّلین هستی. من گواه تو بر این مقام هستم.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 12 همراه با شرح آیه 12 سوره هود] – دعای رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله برای امیر المومنین علیه السلام

فَلَعَلَّکَ تارِکٌ بَعْضَ ما یوحى‏ إِلَیکَ وَ ضائِقٌ بِهِ صَدْرُکَ أَنْ یقُولُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَیهِ کَنْزٌ أَوْ جاءَ مَعَهُ مَلَکٌ إِنَّما أَنْتَ نَذیرٌ وَ اللَّهُ عَلى‏ کُلِّ شَی‏ءٍ وَکیلٌ   سوره هود آیه 12

ممکن است به سبب آنکه [دشمنان‏] مى‏ گویند: چرا گنجى بر او نازل نشده، یا فرشته ‏اى همراهش نیامده؟ برخى از آنچه را به تو وحى مى ‏شود ترک کنى وسینه ‏ات [از ابلاغ و اظهار آن‏] تنگ شود [به سبب موضع‏ گیرى‏ هاى دشمنان از ابلاغ پیام حق خوددارى مکن‏] تو فقط بیم دهنده ‏اى و خدا بر هر چیز نگهبان است.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 12 سوره هود]

مُحَمَّدُ بْنُ یحْیى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ وَ الْحُسَینِ بْنِ سَعِیدٍ عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَیدٍ عَنْ یحْیى الْحَلَبِی عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنْ عَمَّارِ بْنِ سُوَیدٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السّلام یقُولُ‏ فِی هَذِهِ الْآیهِ فَلَعَلَّکَ تارِکٌ‏ بَعْضَ ما یوحى‏ إِلَیکَ‏ وَ ضائِقٌ بِهِ‏ صَدْرُکَ‏ أَنْ یقُولُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَیهِ کَنْزٌ أَوْ جاءَ مَعَهُ مَلَکٌ‏ فَقَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله  لَمَّا نَزَلَ قُدَیدَ[1]

قَالَ لِعَلِی علیه السلام یا عَلِی إِنِّی سَأَلْتُ رَبِّی أَنْ یوَالِی بَینِی وَ بَینَکَ فَفَعَلَ وَ سَأَلْتُ رَبِّی أَنْ یوَاخِی بَینِی وَ بَینَکَ فَفَعَلَ وَ سَأَلْتُ رَبِّی أَنْ یجْعَلَکَ وَصِیی فَفَعَلَ فَقَالَ رَجُلَانِ مِنْ قُرَیشٍ وَ اللَّهِ لَصَاعٌ مِنْ تَمْرٍ فِی شَنٍّ بَالٍ أَحَبُّ إِلَینَا مِمَّا سَأَلَ مُحَمَّدٌ رَبَّهُ فَهَلَّا سَأَلَ رَبَّهُ مَلَکاً یعْضُدُهُ عَلَى عَدُوِّهِ أَوْ کَنْزاً یسْتَغْنِی بِهِ عَنْ فَاقَتِهِ وَ اللَّهِ مَا دَعَاهُ‏

إِلَى حَقٍّ وَ لَا بَاطِلٍ إِلَّا أَجَابَهُ إِلَیهِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى- فَلَعَلَّکَ تارِکٌ بَعْضَ ما یوحى‏ إِلَیکَ وَ ضائِقٌ بِهِ صَدْرُکَ‏ إِلَى آخِرِ الْآیهِ.  الکافی (ط – الإسلامیه) ؛ ج‏8 ؛ ص378

عماربن سوید گوید: شنیدم از امام صادق (علیه السلام) که در تفسیر این آیه : (شاید بعضى از چیزهایى را که به تو وحى مى شود رها کنى و سینه ات از آن تنگ شود که بگویند چرا گنجى به او نازل نمى شود یا فرشته اى همراه او نمى آید) (سوره هود آیه 12) فرمود: چون رسول خدا (صلى الله علیه و آله) به وادى قدید (که کجائى است میان مکه و مدینه) فرود آمد به على (علیه السلام) فرمود: یا على من از پروردگار خواستم که میان من و تو را دوستدار افکند و او اینکار را کرد،

و از پروردگارم خواستم که میان من و تو عقد اخوت و برادرى برقرار سازد و اینکار را هم کرد، و از پروردگارم خواستم که تو را وصى من گرداند و اینکار را نیز انجام داد، پس ‍ دو نفر از قریش گفتند: به خدا یک صاع (سه کیلو) خرما در یک انبان پوسیده پیش ما محبوبتر است.

از آنچه محمد از پروردگارش خواسته، چرا از پروردگارش فرشته اى نخواست که او را بر دشمنش کمک کند، یا گنجى نخواست که او را از تنگدستى بى نیاز کند، و به خدا براى هیچ حق و باطلى به درگاه خدا دعا نکرد جز آنکه اجابت کرد (و با این ترتیب چرا این دو چیز را از خدا نخواست)؟ پس خداى تعالى آیه فوق را نازل فرمود.

[1]  قدید: اسم موضع قرب مکه (یاقوت).   الاستیعاب 2: 465


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 11 همراه با شرح آیه 105 سوره توبه] – عرضه اعمال انسان ها بر امیرالمومنین علیه السلام

وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ إِلى‏ عالِمِ الْغَیبِ وَ الشَّهادَهِ فَینَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُون‏

سوره توبه آیه 105

و (اى پیامبر) بگو: عمل کنید! پس بزودى خدا و فرستاده ‏اش و مؤمنان، کردار شما را مى‏ بینند! و بزودى، به سوى داناى نهان و آشکار، بازگردانده مى‏ شوید؛ و [او] شما را از آنچه همواره انجام مى‏ دادید، با خبر مى ‏سازد!

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 105 سوره توبه]

عَلِی عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الزَّیاتِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبَانٍ الزَّیاتِ وَ کَانَ مَکِیناً عِنْدَ الرِّضَا علیه السّلام قَالَ: قُلْتُ لِلرِّضَا علیه السّلام ادْعُ اللَّهَ لِی وَ لِأَهْلِ بَیتِی فَقَالَ أَ وَ لَسْتُ أَفْعَلُ وَ اللَّهِ إِنَّ أَعْمَالَکُمْ لَتُعْرَضُ عَلَی فِی کُلِّ یوْمٍ وَ لَیلَهٍ قَالَ فَاسْتَعْظَمْتُ ذَلِکَ- فَقَالَ لِی أَ مَا تَقْرَأُ کِتَابَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ‏ قَالَ هُوَ وَ اللَّهِ عَلِی بْنُ أَبِی طَالِبٍ علیه السّلام.

الکافی ج1ص219

 عبد الله بن ابان زیات که نزد حضرت رضا علیه السّلام منزلتی داشت، گوید به آن حضرت عرض کردم: برای من و خانواده ام بدرگاه خدا دعا بفرما. فرمود: مگر من دعا نمی کنم؟ بخدا که اعمال شما در هر صبح و شام بر من عرضه می شود.

عبد الله گوید: من این مطلب را بزرگ شمردم، به من فرمود: مگر تو کتاب خدای عز و جل را نمی خوانی که فرماید؟ «بگو (ای محمد) در عمل کوشید که خدا و رسولش و مومنان کردار شما را می بینند»بخدا که آن مومن علی بن ابی طالب است.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 10 همراه با شرح آیه 62 سوره انفال] – امیرالمومنین علیه السلام، یاری دهنده رسول الله صلّی اللّه علیه و آله

وَ إِنْ یریدُوا أَنْ یخْدَعُوکَ فَإِنَّ حَسْبَکَ اللَّهُ هُوَ الَّذی أَیدَکَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنین‏.  سوره انفاق ایه 62

و اگر بخواهند به تو نیرنگ زنند، پس براستى خدا براى تو کافى است؛ او کسى است که تو را، با یارى خود و با مؤمنان، تأیید کرد.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 62 سوره انفال]

 عَنْ أَبِی صَالِحٍ عَنْ أَبِی هُرَیرَهَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله أَنَّهُ قَالَ: مَکْتُوبٌ عَلَى الْعَرْشِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ مُحَمَّدٌ عَبْدِی وَ رَسُولِی‏ أَیدْتُهُ‏ بِعَلِی‏ بْنِ‏ أَبِی‏ طَالِبٍ‏ وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ‏ هُوَ الَّذِی أَیدَکَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِینَ‏ یعْنِی عَلِی بْنَ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام.

تأویل الآیات،  ص201

ابوهریره از رسول الله صلّی الله علیه و اله نقل  می کند که آن حضرت فرمود: بر ساق عرش این کلمات مقدسه نوشته شده است: نیست خدایی مگر ذات ذو الجلال یگانه ایست که شریکی ندارد و محمد بنده و رسول من است که تأیید نمودم او را به علی بن ابی طالب علیه السلام. و این قول خداوند است: او کسى است که تو را، با یارى خود و با مؤمنان، تأیید کرد یعنی علی بن ابی طالب علیه السلام.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 9 همراه با شرح آیه 172سوره اعراف] – لقب امیرالمومنین علیه السلام، در عالم اشباح و اظله

وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنی‏ آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالُوا بَلى‏ شَهِدْنا أَنْ تَقُولُوا یَوْمَ الْقِیامَهِ إِنَّا کُنَّا عَنْ هذا غافِلین‏. سوره اعراف آیه 172

و [یاد کنید] هنگامى را که پروردگارت از صلب بنى ‏آدم نسلشان را پدید آورد، و آنان را [در ارتباط با پروردگاریش‏] بر خودشان گواه گرفت [و فرمود:] آیا من پروردگار شما نیستم؟ گفتند: آرى، گواهى دادیم. تا روز قیامت نگویید: ما از این [حقیقت آشکار و روشن‏] بى ‏خبر بودیم.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 172سوره اعراف]

فُرَاتٌ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ عَتَّابٍ مُعَنْعَناً عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَال: لَوْ أَنَّ الْجُهَّالَ مِنْ هَذِهِ الْأُمَّهِ یَعْرِفُونَ مَتَى سُمِّیَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ لَمْ یُنْکِرُوا أَنَّ اللَّهَ [تَبَارَکَ وَ] تَعَالَى حِینَ أَخَذَ مِیثَاقَ ذُرِّیَّهِ آدَمَ [ع‏] وَ ذَلِکَ فِیمَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ صلّی الله علیه و اله فِی کِتَابِهِ قَالَ اللَّهُ فَنَزَلَ بِهِ جَبْرَئِیلُ کَمَا قَرَأْنَاهُ یَا جَابِرُ أَ لَمْ تَسْمَعِ اللَّهَ یَقُولُ [بِقَوْلِ اللَّهِ‏] فِی کِتَابِهِ‏ وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنِی آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالُوا بَلى‏ وَ إِنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ وَ إِنَّ عَلِیّاً علیه السلام أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ فَوَ اللَّهِ لَسَمَّاهُ اللَّهُ تَعَالَى أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ فِی الْأَظِلَّهِ حَیْثُ أَخَذَ مِیثَاقَ ذُرِّیَّهِ [آدَمَ [أخذ من ذریه آدم میثاق‏].
تفسیر فرات کوفی ص146

علی بن عتاب از حضرت باقر علیه السّلام نقل می‌کند که فرمود: اگر نادانان این امت بدانند چه وقت امیرالمؤمنین به این نام نامیده شده، انکار نمی کردند. خداوند هنگامی که میثاق بنی آدم را گرفت و آن زمانی بود که خداوند آیه ای بر محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم نازل کرد و جبرئیل آن آیه را آورد که ما آن را در قرآن می‌خوانیم.

ای جابر! مگر این آیه را نشنیده ای: «وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنِی آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلی أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالُوا بَلی. » و محمّد رسول خدا و علی امیرالمؤمنین نیست؟ به خدا قسم خداوند او را در عالم اشباح و اظله، هنگامی که از ذریه آدم میثاق گرفت، امیرالمؤمنین نامید.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 8 همراه با شرح آیه 153 سوره انعام] – امیرالمومنین علیه السلام، صراط مستقیم الهی

وَ أَنَّ هذا صِراطی‏ مُسْتَقیماً فَاتَّبِعُوهُ وَ لا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکُمْ عَنْ سَبیلِهِ ذلِکُمْ وَصَّاکُمْ بِهِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ  سوره انعام آیه 153

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 153 سوره انعام]

 حَدَّثَنَا عِمْرَانُ بْنُ مُوسَى عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ عَلِی بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیلِ عَنْ أَبِی حَمْزَهَ الثُّمَالِی عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ أَنَ‏ هذا صِراطِی‏ مُسْتَقِیماً فَاتَّبِعُوهُ‏ قَالَ هُوَ وَ اللَّهِ عَلِی الْمِیزَانُ وَ الصِّرَاطُ.

بصائر الدرجات ج1 ص79

 ابوحمزه ثمالی گوید: از امام صادق علیه السلام پیرامون این کلام خداوند متعال: وَ أَنَّ هَذَا صِرَاطِی مُسْتَقِیمًا فَاتَّبِعُوهُ پرسیدم. فرمود: به خدا قسم آن [صراط مستقیم] علی (علیه السلام) است، به خدا سوگند صراط و میزان، اوست.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 7 همراه با شرح آیه 44 سوره انعام] – ترک ولایت امیر المومنین علیه السلام

فَلَمَّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ فَتَحْنا عَلَیهِمْ أَبْوابَ کُلِّ شَی‏ءٍ حَتَّى إِذا فَرِحُوا بِما أُوتُوا أَخَذْناهُمْ بَغْتَهً فَإِذا هُمْ مُبْلِسُونَ.

سوره انعام آیه 44

پس چون آنچه را که بدان یادآورى شده بودند فراموش نمودند درهاى همه چیز را (از نعمت‏هاى دنیا براى استدراج و تکمیل آزمایش) بر روى آنها گشودیم تا چون به آنچه داده شدند خوشحال گشتند و دل بستند به ناگاه به کیفرشان گرفتیم پس یکباره وامانده و نومید شدند.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 44 سوره انعام]

فُرَاتٌ قَالَ حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ [بْنِ إِبْرَاهِیمَ‏] مُعَنْعَناً عَنْ جَابِرٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السلام عَنْ قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَى‏ فَلَمَّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ‏ فَتَحْنا عَلَیهِمْ‏ أَبْوابَ‏ کُلِ‏ شَی‏ءٍ إِلَى‏ رَبِّ الْعالَمِینَ‏ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام أَمَّا قَوْلُهُ‏ فَلَمَّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ‏ یعْنِی فَلَمَّا تَرَکُوا وَلَایهَ عَلِی [بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام‏] وَ قَدْ أُمِرُوا بِهَا.

تفسیر فرات الکوفی ؛ ؛ ص 133

جابر از امام باقر (علیه السلام) در مورد این آیه سوال کردند، حضرت فرمودند: اینکه خداوند فرموده: «آنچه را به آنها یادآورى شده بود فراموش کردند» یعنی: پس چون ولایت حضرت علی (علیه السلام) را واگذاشتند با اینکه به آن مأمور شده بودند.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 6 همراه با شرح آیه 1 سوره مائده] – وفا دار به امیر المومنین علیه السلام

یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ أُحِلَّتْ لَکُمْ بَهیمَهُ الْأَنْعامِ إِلاَّ ما یتْلى‏ عَلَیکُمْ غَیرَ مُحِلِّی الصَّیدِ وَ أَنْتُمْ حُرُمٌ إِنَّ اللَّهَ یحْکُمُ ما یریدُ.
سوره مائده آیه 1

اى کسانى که ایمان آورده ‏اید! به قراردادها وفا کنید. گوشت دام ‏هاى زبان بسته براى شما حلال گردیده، مگر آنچه (حکمش) بر شما خوانده مى ‏شود. در حالى که شما در احرام هستید، شکار کردن را حلال نشمرید. براستى خدا هر چه را بخواهد، حکم مى‏ کند.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 1 سوره مائده]

وَ أَخْبَرَنَا الْحُسَینُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَامِرٍ عَنِ الْمُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ الْبَصْرِی عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ الثَّانِی علیه السلام‏ فِی قَوْلِهِ:

یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ قَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص عَقَدَ عَلَیهِمْ لِعَلِی بِالْخِلَافَهِ- فِی عَشَرَهِ مَوَاطِنَ، ثُمَّ أَنْزَلَ اللَّهُ «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا- أَوْفُوا بِالْعُقُودِ الَّتِی عُقِدَتْ عَلَیکُمْ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام

تفسیر قمی ، ج1، ص160

امام جواد علیه السلام فرمودند : به درستی که رسول الله در ده جا عقد خلافت امیرالمومنین را بر امت خود بست، از این رو خداوند این ایه را فرستاد که ای کسانی که ایمان آورده  اید، وفا کنید به عقد خلافتی بسته بودم بر شما در باب امیرالمومنین علیه السلام.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 5 همراه با شرح آیه 48 سوره نساء] – مشرک به امیرالمومنین، گناهی نابخشودنی

إِنَّ اللَّهَ لا یغْفِرُ أَنْ یشْرَکَ بِهِ وَ یغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یشاءُ وَ مَنْ یشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرى‏ إِثْماً عَظیماً .
سوره نساء، آیه 48

مسلماً خدا این را که به او شرک ورزیده شود نمى ‏آمرزد، و غیر آن را براى هر کس که بخواهد مى‏ آمرزد. و هر که به خدا شرک بیاورد، مسلماً گناه بزرگى را مرتکب شده است.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 48 سوره نساء]

فُرَاتٌ قَالَ حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ الْأُوَیسِی‏ [الأوبستی‏] مُعَنْعَناً عَنْ جَابِرٍ قَالَ: [سَأَلْتُ أَبَا] أبو جَعْفَرٍ علیه السلام عَنْ قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَى‏ إِنَّ اللَّهَ لا یغْفِرُ أَنْ یشْرَکَ‏ [قَالَ‏] یا جَابِرُ إِنَّ اللَّهَ لَا یغْفِرُ أَنْ یشْرَکَ بِوَلَایهِ عَلِی [بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع‏لیه السلام] وَ طَاعَتِهِ [وَ أَمَّا قَوْلُهُ‏] وَ یغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یشاءُ فَإِنَّهُ وَلَایهُ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام [ولایته‏].
تفسیر فرات الکوفی ؛ ص106

جابر انصاری از امام باقر علیه السلام در مورد تفسیر آیه ۴۸ سوره نساء نقل می‌فرماید که امام باقر صلوات الله علیه فرمودند: ای جابر مراد از این آیه که فرمود: «خداوند کسانی را که به او مشرک هستند نمی‌آمرزد» یعنی: خداوند نمی‌آمرزد کسی را که در ولایت و اطاعت از امیرالمومنین صلوات الله علیه مشرک باشد. و مراد از این آیه که فرمود «هر کس که بخواهد می‌آمرزد» آن‌هایی هستند که دارای ولایت امیر المومنین علیه السلام می‌باشند.


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 4 همراه با شرح آیه 91 سوره آل عمران] – مثَل امیر المومنین، مَثَل بیت الله الحرام

فیهِ آیاتٌ بَیناتٌ مَقامُ إِبْراهیمَ وَ مَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِناً وَ لِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَیتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَیهِ سَبیلاً وَ مَنْ کَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِی عَنِ الْعالَمینَ (97)

در آن، نشانه‏ هاى روشن (از جمله) مقام ابراهیم است؛ و هر کس در آن داخل شود، در امان خواهد بود؛ و براى خدا، بر [عهده‏] مردم است که آهنگ (حج) خانه (او) کنند، (همان) کسى که بتواند به سوى آن راهى بیابد. و هر کس کفر ورزد، (و حج را ترک کند؛) پس در حقیقت خدا از جهانیان، بى‏نیاز است.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 91 سوره آل عمران]

عَنْ أَبِیهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله‏ …. وَ مَثَلُکُمْ یا عَلِی مَثَلُ بَیتِ اللَّهِ الْحَرَامِ‏ مَنْ‏ دَخَلَهُ‏ کانَ‏ آمِناً فَمَنْ أَحَبَّکُمْ وَ وَالاکُمْ کَانَ آمِناً مِنْ عَذَابِ النَّارِ وَ مَنْ أَبْغَضَکُمْ أُلْقِی فِی النَّارِ یا عَلِی‏ وَ لِلَّهِ‏ عَلَى‏ النَّاسِ‏ حِجُ‏ الْبَیتِ‏ مَنِ‏ اسْتَطاعَ‏ إِلَیهِ‏ سَبِیلًا وَ مَنْ کَانَ لَهُ عُذْرٌ فَلَهُ عُذْرُهُ وَ مَنْ کَانَ فَقِیراً فَلَهُ عُذْرُهُ وَ مَنْ کَانَ مَرِیضاً فَلَهُ عُذْرُهُ وَ إِنَّ اللَّهَ لَا یعْذِرُ غَنِیاً وَ لَا فَقِیراً وَ لَا مَرِیضاً وَ لَا صَحِیحاً وَ لَا أَعْمَى وَ لَا بَصِیراً فِی تَفْرِیطِهِ فِی مُوَالاتِکُمْ وَ مَحَبَّتِکُم‏.

خصائص الائمه، ص77

جمه: اى على! مَثَل شما اهل بیت همانند بیت اللّه الحرام است که هر کس بر آن درآید ایمن گردد پس هر که شما را دوست بدارد و شما را یارى رساند از عذاب آتش در امان خواهد بود و هر که به شما کینه ورزد به آتش در افکنده مى شود.

اى على! بر اساس کتاب خدا هر کس استطاعت دارد حج بر او واجب است پس آنکه عذرى دارد معذور از رفتن است و آن که تهیدست است عذر او تهیدستى اوست و آنکه بیمار است عذرش بیمارى اوست، ولى خدا در کوتاهى نسبت به طرفدارى و دوستى شما اهل بیت نه عذر توانگر، نه تهیدست، نه بیمار، نه تندرست و نه کور و نه بینا را مى ‌پذیرد!


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 3 همراه با شرح آیه 61 سوره آل عمران] – امیرالمومنین، نفس نفیس رسول الله صلّی اللّه علیه و آله

فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکاذِبین‏.  سوره آل عمران، آیه 86

و هر گاه بعد از دانشى که تو را [حاصل‏] آمده، (باز) کسانى در (مورد) آن با تو به بحث (و ستیز) برخیزند، پس بگو:» بیایید پسرانمان و پسرانتان، و زنانمان و زنانتان، و خودمان و خودتان، را دعوت کنیم، سپس مباهله مى‏ کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار مى‏ دهیم.‏

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه61 سوره آل عمران]

 عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام  فِی قَوْلِهِ تَعَالَى‏ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ‏ [قَالَ‏] الْحَسَنُ وَ الْحُسَینُ‏ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ‏ قَالَ فَاطِمَهُ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ‏ قَالَ عَلِی علیه السلام.  تفسیر فرات کوفی ص86


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 2 همراه با شرح آیه 189 سوره بقره] – چند فضیلت از امیرالمومنین علیه السلام

یسْئَلُونَکَ عَنِ الْأَهِلَّهِ قُلْ هِی مَواقیتُ لِلنَّاسِ وَ الْحَجِّ وَ لَیسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُیوتَ مِنْ ظُهُورِها وَ لکِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقى‏ وَ أْتُوا الْبُیوتَ مِنْ أَبْوابِها وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ (189)

درباره هلال ها [ى ماه نو] از تو مى‏پرسند؛ بگو: آنها تقویم [طبیعى‏] است براى مردم و [تشخیص هنگام‏] حج؛ و نیکى آن نیست که [همچون سنت دوران جاهلیت به هنگام بازگشت از سفر حج‏] از پشت [دیوار] به خانه درآیید، بلکه نیکى [رفتار] کسى است که پرهیزکار باشد؛ و به خانه‏ها از در آن درآیید [و به هر کار از راه آن داخل شوید] و از خدا پروا کنید، بسا که رستگار شوید.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 189 سوره بقره]

عَنْ أَبِی إِسْحَاقَ، عَنْ عَمْرِو بْنِ مَیمُونٍ الْأَوْدِی، أَنَّهُ ذُکِرَ عِنْدَهُ عَلِی بْنُ أَبِی طَالِبٍ (عَلَیهِ السَّلَامُ) فَقَالَ: إِنَّ قَوْماً ینَالُونَ مِنْهُ، أُولئِکَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ، وَ لَقَدْ سَمِعْتُ عِدَّهً مِنْ أَصْحَابِ مُحَمَّدٍ (عَلَیهِ السَّلَامُ) مِنْهُمْ حُذَیفَهُ بْنُ الْیمَانِ وَ کَعْبُ بْنُ عُجْرَهَ یقُولُ کُلُّ رَجُلٍ مِنْهُمْ: لَقَدْ أُعْطِی عَلِی مَا لَمْ یعْطَهِ بَشَرٌ: هُوَ زَوْجُ فَاطِمَهَ سَیدَهَ نِسَاءِ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ، فَمَنْ رَأَى مِثْلَهَا أَوْ سَمِعَ أَنَّهُ تَزَوَّجَ بِمِثْلِهَا أَحَدٌ فِی الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ هُوَ أَبُو

الْحَسَنِ وَ الْحُسَینِ سَیدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّهِ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ، فَمَنْ لَهُ أَیهَا النَّاسُ مِثْلُهُمَا وَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) حَمُوهُ، وَ هُوَ
وَصِی رَسُولِ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) فِی أَهْلِهِ وَ أَزْوَاجِهِ، وَ سُدَّتِ الْأَبْوَابُ الَّتِی فِی الْمَسْجِدِ کُلُّهَا غَیرُ بَابِهِ، وَ هُوَ صَاحِبُ بَابِ خَیبَرَ، وَ هُوَ صَاحِبُ الرَّایهِ یوْمَ خَیبَرَ، وَ تَفَلَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) یوْمَئِذٍ فِی عَینَیهِ وَ هُوَ أَرْمَدُ، فَمَا اشْتَکَاهُمَا مِنْ بَعْدُ، وَ لَا وَجَدَ حَرّاً أَوْ بَرْداً بَعْدَ یوْمِ ذَلِکَ.

وَ هُوَ صَاحِبُ یوْمِ غَدِیرِ خُمٍّ إِذْ نَوَّهَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) بِاسْمِهِ، وَ أَلْزَمَ أُمَّتَهُ وَلَایتَهُ، وَ عَرَّفَهُمْ بِخَطَرِهِ، وَ بَینَ لَهُمْ مَکَانَهُ، فَقَالَ: أَیهَا النَّاسُ، مَنْ أَوْلَى بِکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ قَالُوا: اللَّهُ وَ رَسُولُهُ. قَالَ: فَمَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِی مَوْلَاهُ، وَ هُوَ صَاحِبُ الْعَبَاءِ وَ مَنْ أَذْهَبَ اللَّهُ عَنْهُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرَهُ تَطْهِیراً، وَ هُوَ صَاحِبُ الطَّائِرِ حِینَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ):” اللَّهُمَّ ائْتِنِی بِأَحَبِّ خَلْقِکَ إِلَیکَ یأْکُلْ مَعِی” فَجَاءَ عَلِی (عَلَیهِ السَّلَامُ) فَأَکَلَ مَعَهُ.

وَ هُوَ صَاحِبُ سُورَهِ بَرَاءَهَ حِینَ نَزَلَ بِهَا جَبْرَئِیلُ (عَلَیهِ السَّلَامُ) عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) وَ قَدْ سَارَ أَبُو بَکْرٍ بِالسُّورَهِ، فَقَالَ لَهُ: یا مُحَمَّدُ، إِنَّهُ لَا یبَلِّغُهَا إِلَّا أَنْتَ أَوْ عَلِی، إِنَّهُ مِنْکَ وَ أَنْتَ مِنْهُ، وَ کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) مِنْهُ فِی حَیاتِهِ وَ بَعْدَ وَفَاتِهِ.

وَ هُوَ عَیبَهُ عِلْمِ رَسُولِ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ)، وَ مَنْ قَالَ لَهُ النَّبِی (صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ):” أَنَا مَدِینَهُ الْعِلْمِ، وَ عَلِی بَابُهَا، فَمَنْ أَرَادَ الْعِلْمَ فَلْیأْتِ الْمَدِینَهَ مِنْ‏ بَابِهَا” کَمَا أَمَرَ اللَّهُ‏ فَقَالَ‏:«وَ أْتُوا الْبُیوتَ مِنْ أَبْوابِها»[1].  

الأمالی (للطوسی)، النص، ص: 558

عمرو بن میمون اودى روایت کرده که نزد او از على بن ابى طالب علیه السّلام سخن به میان آمده و او گفته است: گروهى از او بد مى ‌گویند و ایشان هیزم ‌هاى دوزخ‌ اند و من از گروهى از اصحاب محمّد صلّى اللّه علیه و آله از جمله حذیفه بن یمان و کعب بن عجره شنیدم که گفتند: به على چیزى داده شده که به هیچ بشرى داده نشده است: او همسر فاطمه سرور زنان نخستین و واپسین است. و چه کسى مانند این را دیده یا شنیده که کسى در پیشینیان و آیندگان با همچون اویى ازدواج کرده باشد؟و او پدر حسن و حسین دو سرور جوانان اهل بهشت از پیشینیان و آیندگان است.

و اى مردم چه کسى همانند این دو را دارد؟ سپس رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله پدر زن او بود. و او وصى رسول خدا در میان خانواده و همسرانش بود و همۀ درهاى به روى مسجد جز در او بسته شد و او است که در خیبر را برداشت و او است که پرچمدار روز خیبر است. رسول خدا آن روز به چشمان او که درد مى‌کردند آب دهان زد و او از آن پس در آن دو، درد ندید.

و گرما و سرمایى پس از آن روز حس نکرد و او صاحب روز غدیر خم است. روزى که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله نامش را بلند کرد و به امتش ولایت او را واجب کرد و اهمیت و منزلتش را براى آنان بیان کرد و فرمود: اى مردم چه کسى به شما از خودتان سزاوارتر است‌؟ آنان گفتند: خدا و فرستادۀ او. حضرت فرمودند: پس هرکه من مولاى اویم این على مولاى اوست.

و او صاحب عبا است کسى که خداوند پلیدى را از او برطرف کرده و به راستى پاکش کرده است. او شریک در [خوردن] آن مرغ است هنگامى که رسول خدا فرمود: «خدایا محبوب ‌ترین آفریده ‌ات نزد تو و خودم را به سویم بفرست تا با من این غذا را بخورد». که على علیه السّلام آمد و به همراه ایشان خورد و او همراه سورۀ برائت است.

جبرئیل علیه السّلام آن را بر رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله نازل کرد و وقتى ابوبکر آن را برد او به پیامبر عرض کرد:اى محمد آن را جز تو یا على نخواهد رساند؛ زیرا او از تو و تو از اویى. و رسول خدا در حیات و پس از وفاتش از على بود. و او صندوق علم رسول خدا بود. کسى که حضرت به او فرمود: «من شهر علم و على درب آن است. و هرکس دانش مى‌خواهد باید از درب شهر به درون آید». چنانکه خداوند فرموده است: «و به خانه‌ها از در وارد شوید». 

[1] ( 1) سوره البقره 2: 189


آیات علوی در ماه قرآن [شماره 1 همراه با شرح آیه 81 سوره بقره] – جایگاه منکرین امامت امیرالمومنین علیه السلام

   بَلى‏ مَنْ کَسَبَ سَیئَهً وَ أَحاطَتْ بِهِ خَطیئَتُهُ فَأُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فیها خالِدُونَ.
سوره بقره 81

چرا، هر که کار بدى کسب کرد و گناهش (در اثر تکرار) همه وجود او را فرا گرفت (تا آنجا که ایمانش زایل شد) چنین کسانى اهل آتشند و در آن جاودان خواهند بود.

آیات علوی در ماه قرآن – [حدیث ذیل آیه 81 سوره بقره]

عَنْ أَبِی حَمْزَهَ عَنْ أَحَدِهِمَا علیه السلام فِی قَوْلِ اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ- بَلى‏ مَنْ کَسَبَ سَیئَهً وَ أَحاطَتْ بِهِ‏خَطِیئَتُهُ‏ قَالَ إِذَا جَحَدَ إِمَامَهَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام- فَأُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ‏.

الکافی، ج1، ص429


دسترسی سریع و آسان به راهکار و محتوا برای مناسبت‌های نیمه شعبان، غدیر، محرم و فاطمیه
برای مطالعه و مشاهده مطالب خدمتگزاران میتوانید به فهرست مطالب در زیر مراجعه نمایید.

فهرست مطالب محرم فهرست مطالب فاطمیه فهرست مطالب نیمه‌شعبان فهرست مطالب غدیر کتابخانه خدمتگزاران
انواع کتیبه غدیر
انواع استیکر پشت شیشه خودرو
اسپند دودکن
انواع جادستمال کاغذی
انواع مگنت یخچالی مذهبی
انواع استکان مذهبی

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا