کتاب پنجاه سند در مورد اثبات وجودی حضرت رقیه سلام الله علیها – معرفی کتاب محرم

کتاب پنجاه سند در مورد اثبات وجودی حضرت رقیه سلام الله علیها

 نویسنده در کتاب پنجاه سند در مورد اثبات وجودی حضرت رقیه سلام الله علیها با آوردن 50 سند تاریخی و کتاب‌های مقتل وجود حضرت رقیه سلام الله علیها را در کربلا به اثبات رسانده است که این اسناد عبارتند از: طبق نقل مقتل منسوب به «ابومخنّف»؛ 2. طبق نقل «سیف بن عمیره» صحابی بزرگ امام صادق علیه السلام؛ 3. طبق نقل علی بن ابی القاسم بیهقی«لباب الأنساب و الألقاب»؛ 4. طبق نقل علاّمه سیّد بن طاووس در «کتاب لهوف»؛….

مشخصات کتاب

نام کتاب: کتاب پنجاه سند در مورد اثبات وجودی حضرت رقیه سلام الله علیها

پدیدآوردنده: عبدالحسین حسینی

ناشر: مرکز تحقیقات رایانه قائمیه أصفهان

بخشی از کتاب پنجاه سند در مورد اثبات وجودی حضرت رقیه سلام الله علیها

نویسنده درباره اثبات وجودی حضرت رقیه رقیه سلام الله علیها طبق نقل «سیف بن عمیره» صحابی بزرگ امام صادق علیه السلام چنین نگاشته است:

از قدیمترین مآخذی که در خیل فرزندان رنج دیده و ستم کشیده سالار شهیدان علیه السلام درکربلا از وجود دختری موسوم به رقیّه علیهاالسلام درکنارسکینه علیهاالسلام خبر می‌دهد، قصیده سوزناک سیف بن عَمیره، صحابی بزرگ امام صادق علیه السلام است.

سیف بن عَمیره نخعی کوفی، از اصحاب بزرگوار امام صادق و امام کاظم علیهماالسلام و از راویان برجسته و مشهور شیعه است که رجال شناسان بزرگی چون شیخ طوسی در «فهرست»، نجاشی در «رجال»، علامه حلّی در «خلاصه الاقوال»، ابن داود در «رجال»، و علاّمه مجلسی در «وجیزه» به وثاقت وی تصریح کرده اند. ابن ندیم درفهرست خویش وی را از آن دسته از مشایخ شیعه می شمردکه فقه را از ائمّه علیهم السلام روایت کرده‌اند.

شیخ طوسی در رجال خویش، وی را صاحب کتابی می‌داند که در آن از امام صادق علیه السلام نقل روایت کرده است و مرحوم سیّد بحرالعلوم در «الفوائدالرجالیّه»، لیستی از راویان شهیر شیعه (همچون محمد بن ابی عمیر و یونس بن عبدالرحمن) را که از وی روایت نقل کرده‌اند به دست داده است.

سیف بن عمیره، همچنین از جمله راویان زیارت معروف عاشورا به نقل از امام باقرعلیه السلام است که قرائت آن در طول سال، از سنن رایج میان شیعیان می باشد.

 باری، سیف بن عمیره، در رثای سالار شهیدان علیه السلام چکامه بلند و پرسوزی دارد که با مطلع: «جلّ المصائب بمن آصبنا فاعذری یا هذه، و عن الملامه فاقصری» آغاز می شود،که حقیقتاً سوخته و سوزانده است.

علاّمه سیّد محسن امین در اعیان الشیعه و به تبع وی شهید سید جواد شبّر(از خطبای فاضل لبنان) در کتاب ادب اللطف أو شعراء الحسین به این مطلب اشاره کرده و تنها بیت نخست قصیده را ذکر کرده اند. امّا شیخ فخرالدین طریحی؛ فقیه، رجالی ادیب و لغت شناس برجسته شیعه، و صاحب مجمع البحرین درکتاب«المنتخب» (که سوگنامه ای منثور ومنظوم دررثای شهدای آل الله به ویژه سالار شهیدان علیهم السلام است) کلّ قصیده را آورده است که در بیت ماقبل آخرآن، شاعر صریحاً به هویّت خود اشاره‌ای دارد؛ آنجا که خطاب به سادات عصرمی گوید: «و عًبَیْدُکُمْ سیفٌ فَتَی ابْنُ عَمیره عبدٌ لعبد عبید حیدر قنبر»

برای مشاهده و خرید کتاب های در مورد محرم و امام حسین علیه السلام از سایت فروشگاه خدمتگزاران کلیک نمایید.