قطره اشک و آمرزش گناهان – پرسش و پاسخ محرم

قطره اشک و آمرزش گناهان – توسل و تقرب به اولیاء مقرب خداوند

متن مقاله قطره اشک و آمرزش گناهان در مورد قطره اشک و بخشیدن گناهان با گریه بر سیدالشهدا علیه السلام است. بدانیم از آنجای که رحمت خداوند بر غضبش سبقت گرفته، راه هایی برای نجات انسان از گناهان قرار داده است که اشک یکی از این راه ها می باشد.

قطره اشک و آمرزش گناهان

در روایات متواتر از اهل بیت علیهم السلام فرموده‌اند که گریه بر مصائب سید الشهداء علیه السلام موجب غفران گناهان صغیره و کبیره می‌شود. (که به نمونه ای از این روایات اشاره خواهیم کرد.)

اما برای رسیدن به پاسخ این سوال که چگونه گریه بر امام حسین علیه السلام موجب آمرزش گناهان می‌شود، باید به آثار و عواقب گناه بر نفس انسان آگاه شویم.

امام صادق علیه السلام در روایتی صحیح درباره آثار گناهان بر انسان می فرماید:

عن أبی بصیر قال: سمعت أبا عبدالله علیه السلام یقول: إذا أذنب الرجل خرج فی قلبه نکته سوداء فإن تاب انمحت وإن زاد زادت حتى تغلب على قلبه فلا یفلح بعدها أبدا. (اصول کافی ج2 ص384 ح13)

ابوبصیر می گوید از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود: هنگامی که شخص مرتکب گناهی می شود، در قلبش نقطه ای سیاه به وجود می آید. اگر از آن گناه توبه نماید پس آن نقطه از بین می‌رود. و اگر بر گناه کردن ادامه دهد، آن نقطه های سیاه همه ی قلبش را در بر می‌گیرد. در این هنگام شخص دیگر رستگار نخواهد شد.

حال که با آثار گناه آشنا شدیم باید بدانیم از آنجاییکه رحمت خداوند بر غضبش سبقت گرفته، راه هایی برای نجات انسان از گناهان قرار داده است تا بتوان نفْس آلوده شده به سیاهی ها و زشتی ها را تطهیر نمود.

از جمله ی این راه ها استغفار، توبه و ندبه به درگاه خداوند متعال است که روح آدمی را صیقل می‌دهد و سیاهی های ناشی از گناه را از قلب انسان می‌زداید.

هم چنین از مهمترین این راه ها توسل و تقرب به اولیاء مقرب خداوند یعنی پیامبر و اهل بیت ایشان علیهم السلام می باشد.چه وسیلهء نجاتی بهتر از اهل بیت علیهم السلام که به سان کشتی نوح انسان را از گرداب گناه نجات دهد؟! کسانی که خداوند اجازه شفاعت در قیامت را به آنها داده است و کشتی های نجاتی هستند که هر کس به ایشان تمسک نماید نجات خواهد یافت.

گریه کردن بر مصائب اهل بیت علیهم السلام و محزون شدن در عزای آنان، یکی از مهمترین راه های تقرب و توسل به ایشان است و مشیت خداوند این بوده است که گریه بر مصیبت امام حسین علیه السلام را یکی از مهمترین اسباب غفران گناهان قرار دهد.

پس اگر کسی به غفار بودن و رحیم بودن خدای متعال معتقد باشد، وجود اسباب بخشش و مغفرت را بعید نمی شمرد. و در چنین بخشش گسترده ای تعجب نخواهد کرد.