داستان جناب مسلم بن عقیل – داستان محرم

داستان جناب مسلم بن عقیل مردی که گوش به فرمان امام حسین بود (مناسب 7سال به بالا)

داستان جناب مسلم بن عقیل درمورد خصوصیات ویژگی و چگونگی سفر جناب مسلم و ماجرای بیعت شکنی کوفیان و شهادت حضرت را بیان کرده است.

متن داستان جناب مسلم بن عقیل

کی می‌دونه گوش به فرمان یعنی چی؟ گوش به فرمان یعنی گوشت به دهن یکی باشه، هر فرمانی داد، بی هیچ حرفی بگی باشه. مثلا گوش به فرمان مامان باشیم یعنی چی؟ یعنی وقتی گفت اتاقت رو جمع کن بگیم؟… چشم! نگیم الان نه… نگیم حالا میشه فردا جمع کنم؟… نگیم اتاق من که مرتبه! هیچی نگیم به جز: چشم! این یعنی گوش به فرمان. مُسلم، گوش به فرمان بود. گوش به فرمان کی؟ امامش!

قصه‌ ی امروز ما از خیلی قبل از ماجرای کربلا شروع میشه. یادتون هست اصلا امام حسین چی شد که به کربلا رسید؟ امام حسین توی شهر خودشون بود. اون موقع حاکم کی بود؟ یزید! یزید به همه گفته بود باید با من بیعت کنین. بیعت کنین یعنی چی؟ یعنی دست دوستی بدین و هرچی من گفتم، گوش بدین! شما با کی حاضرین بیعت کنین؟ حاضرین با یزید بیعت کنین؟ با امام حسین چی؟ خب…

توی شهر کوفه هم آدم‌ های خوبی زندگی می‌ کردن که اصلا خوششون نمی‌ اومد هرچی یزید می‌ گه گوش کنن. اونا دوست داشتن با امام حسین دوست باشن که آدم خوبی بود. آدم های خوب شهر کوفه دور هم جمع شدن و گفتن بیاین برای امام حسین نامه بنویسیم و بگیم بیاد و بشه حاکم ما.

ما باهاش بیعت کنیم و هرچی اون گفت گوش کنیم. این خبر به گوش بزرگان شهر رسید و اون‌ ها هم اومدن و نامه رو امضا کردن. آخه می‌ دونین بچه‌ ها؟ زندگی براشون خیلی سخت شده بود. یزید آدم خیلی بدی بود. وقتی یه آدم خیلی بد رئیس ما باشه، می‌ دونین چطوری می‌شه؟ مثلا فکر کنین یکی مثل یزید، بخواد مدیر مدرسه‌ مون باشه! فکر می‌کنین چی میشه اون طوری؟…

اون وقت اونجا دیگه مدرسه نیست که، جهنمه! زندگی مردم هم مثل زندگی توی جهنم شده بود. اونایی که دوستان یزید بودن، می‌ اومدن پول و کار مردم عادی رو می‌ گرفتن و می‌ بردن و هیچ کس زورش بهشون نمی‌ رسید. هیچ کس قرآن و حرف‌ های پیامبر رو به مردم یاد نمی‌داد. همه‌ ش می‌ رفتن جنگ و مردم رو مجبور می‌ کردن آدم‌ های بی‌گناه رو بکشن… خلاصه این طوری شد که مردم کوفه نامه پشت نامه نوشتن و فرستادن برای امام حسین، که ای حسین! بیا و ما رو از دست این یزید نجات بده و خودت حاکم ما باش.

وقتی اون همه نامه به دست امام حسین رسید، امام گفت بذارین اول یکی رو بفرستیم، پرس و جو کنه، ببینه این نامه‌ ها واقعی هستن؟ این مردم واقعا دلشون با ما هست، یا نه؟ برای این کار امام حسین باید یه آدم خیلی مطمئن و خیلی شجاع رو می‌ فرستاد. چرا مطمئن؟ چون بره جستجو کنه و اون چیزی که واقعیت داره رو برای امام حسین تعریف کنه. چرا شجاع؟ چون ممکن بود این نامه‌ ها تله باشه. ممکن بود اون فرستاده بره، و ببینه دشمن منتظر نشسته تا اونو به کشتن بده. خب… یک آدم مطمئن و شجاع می‌ خوایم. امام حسین کی رو انتخاب می‌ کنه؟ قهرمان داستان ما رو: مسلم بن عقیل!

مسلم که بود؟

مسلم پسر عموی امام حسین بود. یه مرد جوون، خیلی قوی، خیلی شجاع، خیلی مومن. امام حسین یه نامه نوشت برای مردم کوفه. توی اون نامه نوشته بود: «من پسر عمو، و مطمئن‌ ترین فرد خانواده‌ام رو می‌فرستم به سوی شما. او برای من می‌نویسه که نظر شما چیه. اگر میخواین با من دوستی کنین، با مسلم بیعت کنین.» نامه رو به دست مسلم سپرد و بهش گفت: برو کوفه.

سمت خاندان یزید نری‌ ها! خونه‌ی کسی بمونه که بهش مطمئنی. اگر دیدی مردم دلشون با ماست و واقعا می‌خوان که با من بیعت کنن و به حرفهای پیامبر گوش بدن، به من خبر بده تا بیام.» بعد سه تا چیز رو بهش گفت. سه تا حرف خیلی مهم: اول این که با مردم مدارا کن و باهاشون مهربون باش. دوم این که هیچ وقت جز کاری که خدا دوست داره، نکن. سوم هم این که به غریبه‌ها نگو ماموریتت چیه.

مسلم و امام حسین همدیگر و بغل کردن و خداحافظی کردن و مسلم راه افتاد به سمت کوفه. مسلم از راه‌ های میان‌ بر و مخفیانه می‌ رفت که یه وقت ماموران یزید پیداش نکنن و نفهمن ماموریتش چیه. یه بار هم گم شد و نزدیک بود از تشنگی بمیره، اما دوباره تونست راهشو پیدا کنه و خودشو به آبادی برسونه. خلاصه… چند روز و چند شب مسلم توی راه بود تا رسید به…. کوفه!

ماموریت مسلم

در کوفه مسلم همون کاری رو کرد که امام حسین گفته بود، چون گوش به فرمانِ…؟ امام حسین بود. رفت به خونه‌ ی یکی از آدم های مهم کوفه که با خانواده پیامبر دوست بود. مردم به اون خونه می‌ اومدن تا مسلم رو ببینن و نامه‌ی امام حسین رو بشنون. مسلم براشون نامه رو می‌خوند و می‌ گفت که اگر امام حسین بیاد، چه کار می کنه.

مثلا هر کاری بکنه، بر اساس قرآن می‌ کنه، از مظلومان دفاع می‌ کنه، با ظالم‌ها می‌ جنگه، پول رو بین مردم مساوی تقسیم می‌ کنه نه این که به دوستای خودش بیشتر بده، به بقیه کمتر… دیگه چه کارهایی می‌کنه به نظرتون؟ خلاصه… مردم هم گوش می‌ دادن و خیلی‌ هاشون با مسلم دست می‌ دادن و می‌ گفتن ما می خوایم امام حسین حاکم و راهنمای ما باشه.

هر روز هی آدم های بیشتری برای بیعت کردن می‌ اومدن و تعدادشون به چند هزار نفر رسیده بود. مسلم هم که دید این همه آدم با امام حسین هستن، یه کاغذ برداشت و نوشت: «این که می‌ نویسم حقیقت است. بیشتر مردم کوفه از شما حمایت می‌کنند. به کوفه بیایید!»

همه چیز داشت خوب پیش میرفت؟ نه خب… درسته که مردم از حکومت یزید خسته شدن بودن، ولی یزید که حاضر نبود به جای خودش امام حسین بیاد رئیس شه! برای همین بود که یه نفر از آدم هاشو فرستاد بره کوفه. ابن‌ زیاد، از طرف یزید مامور شد که بره کوفه و نذاره امام حسین پاش به کوفه برسه. ابن‌ زیاد آدم معروفی بود.

مگه چی کار کرده بود که معروف بود؟ ابن زیاد و پدرش کسانی بودن که هرجا شورش میشد و مردم اعتراضی داشتن، اونا رو می فرستادن تا همه‌ شونو بزنه و بکشه و ساکت‌ شون کنه! برای همین بود که خیلی‌ها حتی از اسمش هم می‌ ترسیدن. ابن‌ زیاد به کوفه رسید و اولین کاری که می‌ خواست بکنه چی بود؟ این که مسلم رو گیر بیاره و از دستش راحت بشه.

مسلم که می‌ دونست دیگه اون خونه امن نیست و همین الانه که ماموران ابن‌ زیاد بیان سراغش، سریع از اون خونه بیرون رفت و توی خونه‌ی یه نفر دیگه از دوستان امام حسین مخفیانه قایم شد. اسم اون دوست امام حسین هانی بود. هانی پیرمرد مهربونی بود که خیلی عاشق پیامبر و خانواده‌ش بود.

ابن زیاد هر چی دنبال مسلم گشت، پیداش نکرد. اما دیگه کاری نکرد؟ نه بابا… ابن زیاد خیلی زرنگ بود. یه چیزهایی بلد بود که خودش شیطون هم بلد نبود! مامورهاشو فرستاد توی شهر تا یکی یکی بزرگان شهر رو پیدا کنن و بهشون دو تا چیز رو بگن.

اول این که اگر با مسلم بیعت کنین و بخواین با امام حسین دوست بشین و به یزید اعتراض کنین، هم خودتونو می‌ کشیم، هم خانواده‌تونو، هم همه‌ ی فامیل‌تون رو، هم خونه و زندگی و باغ زمین‌ هاتونو آتیش می‌ زنیم!! ای وای! این دیگه کیه؟! چقدر وحشیه! حالا ما چی کار کنیم از دست این ابن زیاد؟!

وقتی بزرگان کوفه حسابی ترسیدن و لرزیدن، اون وقت دومی رو بهشون می‌گفتن: خب… حالا اگر میخواین زنده بمونین و سر خونه و زندگی‌ تون باشین، راهش اینه که بیاین دوباره با یزید بیعت کنین و مخالف امام حسین بشین. تازه اگر بیاین بریم با امام حسین بجنگیم، میلیون میلیون هم بهتون پول می‌دیم!

بعله…. این طوری بود که مردم کوفه موندن وسط یه دو راهی. از اون ور به مسلم قول داده بودن که طرف امام حسین می‌ مونن. امام حسین هم آدم خوبی بود. از دست یزید و آدم های وحشی و بدجنسش هم خسته شده بودن… اما از اون طرف ابن‌ زیاد گفته بود هر کی با امام حسین باشه ال میکنه و بل میکنه و خلاصه زنده نمی‌ذاره‌ شون! مردم حسابی ترسیده بودن.

توی همین حال و اوضاع یه روز ابن‌ زیاد بلند شد و رفت به خونه‌ ی هانی. هانی مرد بزرگی بود. خیلی از کسانی که جا نداشتن، می‌ اومدن و به خونه‌ ی اون پناه می‌ آوردن. اتفاقا یکی از دوستای قدیمی ابن‌ زیاد هم که مریض شده بود، اومده بود توی خونه‌ ی هانی و بستری شده بود. ابن زیاد می خواست بیاد به دیدن اون مریض.

دور و بریای مسلم بهش گفتن «مسلم! این ابن‌ زیاد دشمن امام حسینه. وقتی اومد اینجا و نشست توی اتاق، ما بهت اشاره می‌ کنیم و تو از اتاق پشتی بپر بیرون و با شمشیر بزن بکشش! هر وقت گفتیم «آب بیارین» تو بپر! باشه؟» مسلم رفت توی اتاق پشتی و ابن‌ زیاد هم اومد توی خونه و روی فرش کنار بستر مریض نشست توی اتاق.

چند دقیقه که گذشت دوستای مسلم گفتن «آب بیارین!» اما هیشکی نیومد. هی سرفه کردن اهم اهم! آب بیارین! امام مسلم باز از اتاق درنیومد. هرچی گفتن و اهم اهم کردن، مسلم نیومد که نیومد. ابن زیاد هم پاشد رفت! دوستای مسلم رفتن توی اتاق پشتی و گفتن: عه مسلم! چرا نیومدی بکشیش؟! فرصت خوبی بود… حیف شد! مسلم گفت نه. من نباید این کارو می‌کردم.

ماموریتی که امام حسین به من داده، این نیست. من فقط اون کاری رو می کنم که امامم بهم دستور داده. تازه شماها که میدونین، پیامبر گفته مومن هیچ وقت غافلگیرانه کسی رو نمی‌کشه! به این کار میگن ترور. این کار، کار آدم مومن نیست. من اون کاری رو می کنم که پیامبر و خانواده‌ ش بگن. آخه مُسلم گوش به فرمانِ….؟ امام حسین بود.

داستان جناب مسلم بن عقیل – قیام مسلم 

خلاصه… ابن زیاد شروع کرد به ترسوندن مردم. بهشون گفت یزید یه سپاه بزرگ فرستاده و به زودی میرسه به شهر شما و هرکدوم‌تون رو که طرفدار امام حسین باشین، آش و لاش میکنه. الکی میگفت‌ها، ولی مردم خیلی ترسیدن. ابن‌ زیاد هانی رو هم دستگیر کرد و برد. مسلم دید اوضاع کوفه خیلی عوض شده.

اون موقع که مسلم برای امام حسین نامه نوشته بود، مطمئن بود که این مردم همه‌شون منتظر امام حسین هستن. امام حسین هم وقتی اون نامه رو بخونه احتمالا دست زن و بچه و یارانش رو می گیره و میاد به سمت کوفه. برای جنگ که نمیاد! امام این طور که ابن زیاد داره پیش میره، احتمالا آماده‌ست که حتی با امام حسین هم بجنگه.

اگر این طوری بشه، امام حسین زنده نمی‌ مونه. به خاطر همین بود که مسلم تصمیم گرفت همراه مردم کوفه، قیام کنه و ابن‌ زیاد رو فراری بده. مسلم به مردم خبر داد که توی مسجد جمع بشن، تا از اونجا برن کاخ ابن زیاد و از شهر بندازنش بیرون. چهار هزار نفر اومدن به سمت مسجد و اونجا جمع شدن.

مسلم براشون حرف زد و گفت حالا که شما برای امام حسین نامه نوشتین که بیاد، بیاین کمک کنین از شر این ابن‌زیاد لعنتی راحت شیم تا وقتی امام میاد، مشکلی نداشته باشه. مسلم، رو به قبله ایستاد و شروع کرد به نماز خوندن. اون چهار هزار نفر هم پشت سرش ایستادن که نماز بخون…

اما بچه‌ ها… یادتونه گفتم مردم خیلی ترسیده بودن؟ یادتونه گفتم مردم کوفه شجاع نبودن؟ از ته دل عاشق امام حسین نبودن؟… مسلم نمازشو خوند، و وقتی به پشت سر برگشت، دید… به جز چند نفر هیچ کس پشت سرش نیست!! همه رفتن بودن! فرار کرده بودن. مسلم خیلی خیلی تنها شده بود. ابن زیاد هانی رو هم دستگیر کرده بود و مسلم دیگه جایی هم برای رفتن نداشت.

با چند نفر توی کوچه‌ ها راه می‌ رفت، اما همون چند نفر هم وقتی دیدن خیلی کم شدن، توی تاریکی شب از پشت مسلم فرار کردن و یه موقعی دیگه واقعا هیچ کس همراه مسلم نبود. مسلم همین طوری تنها داشت توی کوچه‌ ها راه می‌ رفت تا این که یه پیرزن رو دید که در خونه‌ش نشسته. مسلم از اون پیرزن آب خواست. پیرزن رفت و برای مسلم آب آورد.

آب رو که خورد، نشست همون جا. پیرزن گفت چرا نمی‌ری خونه‌تون؟ مسلم برای پیرزن تعریف کرد که کیه و چی شده. پیرزن، زن مومنی بود که از ته ته دل عاشق امام حسین بود، درو باز کرد و بهش گفت مسلم! بیا توی خونه‌ی من مخفی شو. اون شب مسلم خونه‌ی اون پیرزن مهربون و شجاع موند. اما پسر پیرزن مثل مامانش شجاع نبود. وقتی فهمید مامانش مسلم رو توی خونه مخفی کرده، رفت به کاخ ابن‌زیاد و برای این که بهش پول جایزه بدن، جای مسلم رو لو داد.

صبح فرداش یک عالمه مامورهای ابن زیاد ریختن توی خونه‌ی اون پیرزن و با شمشیر و نیزه مسلم رو گرفتن. به زور سوار یک اسب کردنش تا ببرنش به کاخ ابن‌زیاد. همون موقع یکی از اون مامورها نگاه کرد و دید یه قطره اشک داره از چشم مسلم می‌ریزه. گفت: عه! مسلم! تو که مرد شجاعی بودی! گریه می‌ کنی؟ از مرگ می‌ ترسی؟! مسلم گفت: بالاخره همه یه روزی می‌ میرن. من از این ناراحت نیستم. من ناراحتم از نامه‌ ای که برای امام حسین نوشتم و بهش گفتم مردم اینجا طرفدار تو هستن، در حالی که شماها ترسیدین و طرفدار دشمن امام حسین شدین.

شهادت مسلم

وقتی مسلم به کاخ رسید، یکی براش یک کاسه آب آورد. مسلم میخواست آب رو بخوره، اما چون دهنش خونی بود، تا می‌ اومد آب بخوره، آب خونی میشد و دیگه نمیشد خوردش. یه بار دیگه براش کاسه آب آوردن. باز دوباره همین طور شد. بار سوم هم براش آب آوردن، و باز هم آب خونی شد و نشد بخوره.

مسلم گفت: مثل این که قسمت من نیست آب بخورم. شاید باید تشنه بمیرم! بعد ابن‌ زیاد اومد و گفت: مسلم! چرا شلوغ کردی؟ چرا شهر رو به هم ریختی؟ چرا مردم رو مجبور کردی بیان با ما بجنگن؟ مسلم گفت: من مجبورشون نکردم. مردم کوفه خودشون نامه نوشتن که میخوان با امام حسین بیعت کنن.

چون از دست ظلم یزید و شماها خسته شده بودن. ابن زیاد گفت: به خاطر این کارهات باید کشته بشی. مسلم گفت میشه یه وصیت کنم؟ میشه لطفا یکی رو بفرستین تا به امام حسین بگه نیاد؟!… بچه‌ ها. مسلم تا آخرین لحظه‌ ی زندگیش هم دلش با امام حسین بود.

قیام امام حسین پس از خبر شهادت مسلم

چند روز بعد از اون خبر از کوفه به امام حسین رسید. اون موقع امام حسین توی راه بود و داشت به سمت کوفه می‌ اومد. دو نفر از کوفه به امام حسین رسیدن و رفتن پیشش. امام حسین بین چند تا از یارانش نشسته بود. گفتن: ما می خوایم یه خبر خصوصی بهتون بدیم! امام حسین گفت اینا دوستای منن. بگین.

گفتن: هانی و مسلم کشته شدن. امام حسین گفت: انا لله و انا الیه راجعون. چند بار پشت سر هم گفت. بعد بلند شد و همه کاروانش رو جمع کرد. گفت: به من خبر رسیده که هانی و مسلم در کوفه کشته شده‌ن. معلوم نیست چه چیزی پیش روی ماست. هر کس میخواد شهید بشه، با ما بیاد. هرکس هم نمیخواد، از همین جا بره.

وقتی امام حسین اینو گفت، بعضی‌ها راهشونو کشیدن رفتن. اونا کسایی بودن که از جنگ می ترسیدن، یا فکر می کردن اگر همراه امام حسین برن و امام حسین حاکم کوفه بشه وضعشون خوب میشه، یا این که اصلا حوصله نداشتن با ابن‌زیاد وحشی دربیفتن… اونها رفتن و در کاروان امام حسین فقط کسانی موندن که از ته دل عاشق امام حسین بودن و خیلی هم شجاع بودن. از همه مهم‌تر؛ گوش به فرمان امام حسین بودن؛ درست عین مسلم.

برای مشاهده تصاویر داستان جناب مسلم بن عقیل بر روی تصویر کلیک کنید.

 

دسترسی سریع و آسان به راهکار و محتوا برای مناسبت‌های نیمه شعبان، غدیر، محرم و فاطمیه
برای مطالعه و مشاهده مطالب خدمتگزاران میتوانید به فهرست مطالب در زیر مراجعه نمایید.

فهرست مطالب محرم فهرست مطالب فاطمیه فهرست مطالب نیمه‌شعبان فهرست مطالب غدیر کتابخانه خدمتگزاران
انواع کتیبه غدیر
انواع استیکر پشت شیشه خودرو
اسپند دودکن
انواع جادستمال کاغذی
انواع مگنت یخچالی مذهبی
انواع استکان مذهبی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا