روایت مسلم بن عوسجه – او یک خدمتگزار بود شماره 7

او یک خدمتگزار بود شماره 7 درباره مسلم بن عوسجه است.

این روایت درباره خدمتگزاری مسلم بن عوسجه است. یکی از یاران باوفای سیدالشهدا علیه السلام بود که در کربلا مردانه جنگید و از حریم اهل بیت علیهم السلام دفاع کرد.

روایت مسلم بن عوسجه

از احد تا حنین و از حنین تا جمل و صفین و نهروان، هزاران بار خورشید شمشیر او در مغرب قلب های سیاه و سرهای تباه، فرو خفته بود. شب عاشورا هنگامی که حضرت سیدالشهدا علیه السلام خطاب به یارانشان فرمودند: هنگام نبرد و خون و شمشیر و پاره پاره بر خاک افتادن است. بیعتم را از شما برداشتم، بروید و فرصت شب را گریزگاه جان سازید.

از جای برخواست و گفت: هرگز! به خدا سوگند از تو جدا نمی شوم و با دشمنانت می جنگم تا آنگاه که نیزه ام بشکند. اگر هیچ سلاحی نماند با سنگ خواهم جنگید تا در رکابت جان بسپارم! همان بزرگ مردی که وقتی دوست دیرینه اش حبیب را با چشمان اشکبار بر بالین خویش دید، که آرزو می کند کاش می توانست وصی رفیقش باشد؛ با انگشت سیدالشهدا علیه السلام را نشان داد و گفت: او، وصیت من است. این رستگار بزرگ، ⁣مسلم بن عوسجه است.

وفاداری مسلم بن عوسجه

مشغول پاسبانی از خیام حرم بود، حوالی خیمه ی امام گفت و گویی به گوش رسید. آوای صدای زینب سلام الله علیها بود: “برادرم حسین! یاران را آزموده ای تا در رزمگاه فردا رهایت نکنند؟ برادرم! آیا از حرم رسول خدا دفاع خواهند کرد؟” تاب نیاورد و به سمت خیمه ی حبیب دوید: “حبیب! برخیز که دختر علی علیه السلام نگران فرداست، باید به او آرامش داد.”

لحظاتی بعد اصحاب، پشتِ خیمه ی زینب سلام الله علیها بودند: “سلام ای دختر پیامبر، سلام ای یادگار عزیز مومنان و فاطمه زهرا سلام الله علیها! ما با جانمان آماده ایم. اگر فرمان مولایمان حسین علیه السلام نبود،هم اکنون شمشیرهایمان نیام را رها می کردند؛ و جان هایمان عاشقانه تقدیم می شدند. عهد می بندیم که جان خویش را قربانی مولایمان حسین کنیم.

گوارایتان باد، رستگاری ابدی. به راستی آزمون روزگارتان را نه تنها با نمره ی قبولی بلکه با بالاترین درجه، یعنی رضایت امام زمانتان نایل آمدید.