زیارت غدیریه امام هادی علیه السلام
زیارت غدیریه امام هادی علیه السلام
زیارت غدیریه به سند های معتبر از حضرت هادی علیه السلام نقل شده است که با آن زیارت حضرت امیرالمومنین علیه السلام را در روز غدیر در سالی که معتصم آن حضرت را طلبیده بود زیارت کردند و کیفیت آن به این نحو است: چون اراده زیارت نمایی بر بارگاه نورانی بایست و رخصت بخواه، و زیارت غدیریه را بخوان.
فایل صوتی زیارت غدیریه با نوای آقای صدقی
فایل صوتی زیارت غدیریه با نوای آقای سجادپور
متن زیارت غدیریه امام هادی علیه السلام
السَّلامُ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللّٰهِ ، خاتَمِ النَّبِيِّينَ ،
سلام بر محمّد رسول خدا، خاتم پیامبران
وَسَيِّدِ الْمُرْسَلِينَ ، وَصَفْوَةِ رَبِّ الْعالَمِينَ ،
و سرور رسولان و برگزیده پروردگار جهانیان،
أَمِينِ اللّٰهِ عَلَىٰ وَحْيِهِ وَعَزائِمِ أَمْرِهِ ،
امین خدا بر وحی و دستورات قطعی الهی
وَالْخاتِمِ لِما سَبَقَ،وَالْفاتِحِ لِمَا اسْتُقْبِلَ،
و ختم کننده آنچه گذشته و گشاینده آنچه خواهد آمد
وَالْمُهَيْمِنِ عَلَىٰ ذٰلِكَ كُلِّهِ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ
و چیره بر همه این‌ها و رحمت
وَبَرَكاتُهُ وَصَلَواتُهُ وَتَحِيَّاتُهُ .
و برکات و درودها و تحیات خدا بر او باد.
السَّلامُ عَلَىٰ أَنْبِيَاءِ اللّٰهِ وَرُسُلِهِ ،
سلام بر پیامبران خدا و رسولانش
وَمَلائِكَتِهِ الْمُقَرَّبِينَ ، وَعِبَادِهِ الصَّالِحِينَ .
و فرشتگان مقرّب و بندگان شایسته اش.
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ،
سلام بر تو ای امیرمؤمنان
وَسَيِّدَ الْوَصِيِّينَ ،وَوَارِثَ عِلْمِ النَّبِيِّينَ ،
و سرور جانشینان و وارث دانش پیامبران
وَوَلِيَّ رَبِّ الْعالَمِينَ ،وَمَوْلايَ وَمَوْلَى الْمُؤْمِنِينَ
و ولی پروردگار جهانیان و مولای من و مولای مؤمنان
وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ .
و رحمت و برکات خدا بر او باد.
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ،
سلام بر تو ای مولای من ای امیرمؤمنان،
يَا أَمِينَ اللّٰهِ فِي أَرْضِهِ ،وَسَفِيرَهُ فِي خَلْقِهِ ،
ای امین خدا بر روی زمینش و سفیر او در خلقش
وَحُجَّتَهُ الْبَالِغَةَ عَلَىٰ عِبَادِهِ؛
و حجّت رسایش بر بندگان؛
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا دِينَ اللّٰهِ الْقَوِيمَ،وَصِراطَهُ الْمُسْتَقِيمَ
سلام بر تو ای دین معتدل خدا و راه راستش،
السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبَأُ الْعَظِيمُ الَّذِي
سلام بر تو ای خبر بزرگی که آنها
هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ وَعَنْهُ يُسْأَلُونَ
سلام بر تو ای خبر بزرگی که آنها در آن اختلاف کردند و از آن بازخواست شوند،
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ،
سلام بر تو ای امیرمؤمنان،
آمَنْتَ بِاللّٰهِ وَهُمْ مُشْرِكُونَ ،
به خدا ایمان آوردی، درحالی که مردم همه شرک می ورزیدند
وَصَدَّقْتَ بِالْحَقِّ وَهُمْ مُكَذِّبُونَ ،
و حق را تصدیق گفتی وقتی که آنان، آن را تکذیب می نمودند
وَجاهَدْتَ فِي اللّٰهِ وَهُمْ مُحْجِمُونَ ،
و جهاد کردی و آنان از جهاد عقب نشینی می‌کردند،
وَعَبَدْتَ اللّٰهَ مُخْلِصاً لَهُ الدِّينَ صابِراً
خدا را عبادت کردی، درحالی‌که خالص نمودی برای او دین را، برای او دین را،
مُحْتَسِباً حَتَّىٰ أَتَاكَ الْيَقِينُ ،
صبر کردی و به حساب خدا گذاشتی تا مرگ تو را دررسید،
أَلَا لَعْنَةُ اللّٰهِ عَلَى الظَّالِمِينَ
آگاه باشید لعنت خدا بر ستمکاران.
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ الْمُسْلِمِينَ ،
سلام بر تو ای آقای مسلمانان
وَيَعْسُوبَ الْمُؤْمِنِينَ ،وَ إِمامَ الْمُتَّقِينَ ،
و رئیس دین و پیشوای اهل تقوا
وَقائِدَ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِينَ ،وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ؛
و مقتدای سپید رویان و رحمت و برکات خدا بر تو باد؛
أَشْهَدُ أَنَّكَ أَخُو رَسُولِ اللّٰهِ ،
شهادت می‌دهم که تویی برادر رسول خدا،
وَوَصِيُّهُ ، وَوارِثُ عِلْمِهِ ،وَأَمِينُهُ عَلَىٰ شَرْعِهِ ،
جانشین و وارث علمش و امین او بر قانونش
وَخَلِيفَتُهُ فِي أُمَّتِهِ ، وَأَوَّلُ مَنْ آمَنَ بِاللّٰهِ
و جانشین او در امّتش و اوّل کسی که به خدا ایمان آورد
وَصَدَّقَ بِما أُنْزِلَ عَلَىٰ نَبِيِّهِ ،
و تصدیق کرد آنچه را نازل شده بود بر پیامبرش
وَأَشْهَدُ أَنَّهُ قَدْ بَلَّغَ عَنِ اللّٰهِ
و شهادت می‌دهم که آن حضرت همه آنچه را خدا
مَا أَنْزَلَهُ فِيكَ فَصَدَعَ بِأَمْرِهِ ،
درباره تو نازل کرد به مردم رساند و امر خدا را درباره تو
وَأَوْجَبَ عَلَىٰ أُمَّتِهِ فَرْضَ طاعَتِكَ وَوِلايَتِكَ ،
با صدای بلند اعلام کرد و بر امّتش حتمی بودن طاعت و ولایتت را واجب نمود
وَعَقَدَ عَلَيْهِمُ الْبَيْعَةَ لَكَ ، وَجَعَلَكَ
و بیعت تو را بر عهده آنان نهاد و قرار داد
أَوْلَىٰ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ كَما جَعَلَهُ اللّٰهُ كَذَلِكَ ،
و حضرتت را نسبت به مؤمنان سزاوارتر از خودشان، چنان‌که خدا خود او را این‌چنین قرار داد،
ثُمَّ أَشْهَدَ اللّٰهَ تَعَالىٰ عَلَيْهِمْ فَقالَ :
سپس پیامبر اسلام خدا را بر مردم شاهد گرفت و فرمود:
أَلَسْتُ قَدْ بَلَّغْتُ ؟ فَقالُوا : اللّٰهُمَّ بَلىٰ
آیا من آن نیستم که رساندم؟ همه گفتند: به خدا آری،
فَقالَ : اللّٰهُمَّ اشْهَدْ وَكَفىٰ بِكَ شَهِيداً
پس فرمود: خدایا گواه باش و تو برای گواهی
وَ حاكِماً بَيْنَ الْعِبادِ ،فَلَعَنَ اللّٰهُ
و حاکمیت بین بندگان بسی. پس خدا لعنت کند
جاحِدَ وِلايَتِكَ بَعْدَ الْإِقْرارِ ،
منکر ولایتت را بعد از اقرار
وَناكِثَ عَهْدِكَ بَعْدَ الْمِيثَاقِ ،
و شکننده پیمانت را پس از پیمان بستن
وَأَشْهَدُ أَنَّكَ وَفَيْتَ بِعَهْدِ اللّٰهِ تَعالَىٰ
و شهادت می‌دهم که تو به عهد خدای تعالی وفا کردی
وَأَنَّ اللّٰهَ تَعالَىٰ مُوفٍ لَكَ بِپعَهْدِهِ
و خدای تعالی وفا کننده به عهد خویش برای توست
وَمَنْ أَوْفَىٰ بِما عاهَدَ عَلَيْهِ اللّٰهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْراً عَظِيماً
و هرکس به آن پیمانی که با خدا بسته وفا کند، خدا پاداش بزرگی به او خواهد داد
وَأَشْهَدُ أَنَّكَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ الْحَقُّ الَّذِي
و شهادت می دهم که تویی امیرمؤمنان آن حقّی که
نَطَقَ بِوِلايَتِكَ التَّنْزِيلُ ،
قرآن به ولایتت گویا شد
وَأَخَذَ لَكَ الْعَهْدَ عَلَى الْأُمَّةِ بِذٰلِكَ الرَّسُولُ ،
و رسول خدا در این زمینه برای تو از امّت پیمان گرفت
وَأَشْهَدُ أَنَّكَ وَعَمَّكَ وَأَخاكَ
و شهادت می‌دهم که تو و عمو و برادرت
الَّذِينَ تاجَرْتُمُ اللّٰهَ بِنُفُوسِكُمْ فَأَ نْزَلَ اللّٰهُ فِيكُمْ:
کسانی هستید که با خدا با جان‌هایتان معامله کردید، پس خدا این آیه را در حق شما نازل کرد:
إِنَّ اللّٰهَ اشْتَرىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوٰالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ
به درستی که خدا از مؤمنان خرید جان‌ها و اموالشان را که در عوض به آن بهشت برای آنان باشد،
يُقٰاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّٰهِ فَيَقْتُلُونَ وَ يُقْتَلُونَ
در راه خدا پیکار می‌کنند، پس می‌کشند و کشته می‌شوند،
وَعْداً عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرٰاةِ وَ الْإِنْجِيلِ وَ الْقُرْآنِ
وعده‌ای است بر او، محقق شده در تورات و انجیل و قرآن
وَ مَنْ أَوْفىٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اللّٰهِ
و کیست که به عهد خود وفادارتر از خدا باشد،
فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بٰايَعْتُمْ بِهِ
پس شادی کنید به معامله‌ای که انجام دادید
وَ ذٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ اَلتّٰائِبُونَ الْعٰابِدُونَ
و این است آن رستگاری بزرگ، آنان اند توبه کنندگان، عبادت کنندگان،
الْحٰامِدُونَ السّٰائِحُونَ الرّٰاكِعُونَ السّٰاجِدُونَ
سپاس‌کنندگان، روزه گیران، رکوع‌کنندگان، سجودکنندگان،
الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النّٰاهُونَ عَنِ الْمُنْكَرِ
امرکنندگان به معروف، نهی‌کنندگان از منکر
وَ الْحٰافِظُونَ لِحُدُودِ اللّٰهِ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ،
و نگهبانان حدود خدا و به مؤمنان بشارت ده،
أَشْهَدُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ
شهادت می دهم ای امیرمؤمنان
أَنَّ الشَّاكَّ فِيكَ مَا آمَنَ بِالرَّسُولِ الْأَمِينِ ،
که شک کننده درباره تو به رسول امین ایمان نیاورده
وَأَنَّ الْعادِلَ بِكَ غَيْرَكَ
و اینکه روی گرداننده از ولایت تو به ولایت غیر،
عانِدٌ عَنِ الدِّينِ الْقَوِيمِ الَّذِي ارْتَضَاهُ لَنَا رَبُّ الْعَالَمِينَ ،
معاندانه روی گردان از دین است، دین میانه‌ای که پروردگار جهانیان برای ما پسندیده
وَأَكْمَلَهُ بِوِلايَتِكَ يَوْمَ الْغَدِيرِ ،
و آن را روز غدیر به ولایت تو کامل نموده است
وَأَشْهَدُ أَنَّكَ الْمَعْنِيُّ بِقَوْلِ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ :
و گواهی می‌دهم که مقصود تویی در این گفته خدای عزیز رحیم:
وَ أَنَّ هٰذٰا صِرٰاطِي مُسْتَقِيماً فَاتَّبِعُوهُ
به حقیقت این است راه راست من، از آن پیروی کنید
وَ لاٰ تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ
و راه های دیگر را پیروی ننمایید که شما را از راه او پراکنده کند،
ضَلَّ وَاللّٰهِ وَأَضَلَّ مَنِ اتَّبَعَ سِواكَ
به خدا سوگند گمراه شد و گمراه کرد کسی که از غیر تو پیروی نمود
وَعَنَدَ عَنِ الْحَقِّ مَنْ عاداكَ؛
و کسی که تو را دشمن داشت، ستیزه‌ورزان از حق روی گرداند؛
اللَّهُمَّ سَمِعْنَا لِأَمْرِكَ وَ أَطَعْنَا ،
خدایا امرت را شنیدیم و اطاعت کردیم
وَ اتَّبَعْنَا صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ،
و راه راست تو را پیروی نمودیم،
فَاهْدِنَا رَبَّنَا، وَ لا تُزِغْ قُلُوبَنَا
پروردگارا ما را هدایت کن و دل‌هایمان را منحرف مساز
بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا إِلَى طَاعَتِكَ ،
بعد از اینکه ما را به طاعتت هدایت کردی
وَ اجْعَلْنَا مِنَ الشَّاكِرِينَ لِأَنْعُمِكَ،
و ما را از سپاسگزاران نعمت هایت قرار ده
وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ لَمْ تَزَلْ لِلْهَوَى مُخَالِفاً،
و شهادت می‌دهم که تو پیوسته با هوای نفس مخالف
وَ لِلتُّقَى مُحَالِفاً، وَ عَلَى كَظْمِ الْغَيْظِ قَادِراً،
و با پرهیزگاری هم‌پیمان و به فرو خوردن خشم توانا
وَ عَنِ النَّاسِ عَافِياً غَافِراً، وَ إِذَا عُصِيَ اللَّهُ سَاخِطاً،
و گذشت کننده از مردم و آمرزنده آنان بودی و زمانی که خدا معصیت می‌شود خشمناک
وَ إِذَا أُطِيعَ اللَّهُ رَاضِياً،وَ بِمَا عَهِدَ إِلَيْكَ عَامِلاً،
و هنگامی‌که اطاعت می‌شود خشنودی؛ به آنچه خدا با تو پیمان بسته بود عامل بودی
رَاعِياً لِمَا اسْتُحْفِظْتَ،حَافِظاً لِمَا اسْتُودِعْتَ،
و آنچه نگهداری‌اش از تو خواسته شده بود رعایت نمودی و آنچه به تو سپرده شده بود حفظ کردی
مُبَلِّغاً مَا حُمِّلْتَ،مُنْتَظِراً مَا وُعِدْتَ،
و آنچه از حق بر عهده‌ات نهاده شده بود رساندی و آنچه را به آن وعده داده شدی به انتظار نشستی
وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ مَا اتَّقَيْتَ ضَارِعاً،
و شهادت می‌دهم که از روی زبونی محافظه کاری نکردی
وَ لا أَمْسَكْتَ عَنْ حَقِّكَ جَازِعاً
و در اثر بی‌تابی و عجز از گرفتن حقت باز نایستادی
وَ لا أَحْجَمْتَ عَنْ مُجَاهَدَةِ غَاصِبِيكَ نَاكِلاً،
و به خاطر ترس و وحشت، از پیکار با غاصبان ولایتت قدم به عقب نگذاشتی
وَ لا أَظْهَرْتَ الرِّضَى بِخِلافِ مَا يُرْضِي اللَّهَ مُدَاهِناً،
و به علّت سستی بر خلاف آنچه خدا را خشنود می‌کند
وَ لا وَهَنْتَ لِمَا أَصَابَكَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ
اظهار خشنودی ننموده برای آنچه در راه خدا به تو دررسیده
وَ لا ضَعُفْتَ؛ وَ لا اسْتَكَنْتَ عَنْ طَلَبِ حَقِّكَ مُرَاقِبا،
و سست نشدی؛ و به خاطر ترس و زبونی از خواستن حقّت ناتوان و درمانده نگشتی،
مَعَاذَ اللَّهِ أَنْ تَكُونَ كَذَلِكَ،
پناه به خدا از اینکه چنین باشی،
بَلْ إِذْ ظُلِمْتَ احْتَسَبْتَ رَبَّكَ،
بلکه زمانی که مورد ستم واقع شدی به حساب پروردگارت گذاشتی
وَ فَوَّضْتَ إِلَيْهِ أَمْرَكَ،وَ ذَكَّرْتَهُمْ فَمَا ادَّكَرُوا
و کارت را به او واگذار کردی و ستمکاران را پند دادی ولی نپذیرفتند
وَ وَعَظْتَهُمْ فَمَا اتَّعَظُوا ،وَ خَوَّفْتَهُمُ اللَّهَ فَمَا تَخَوَّفُوا ،
و اندرز دادی ولی قبول نکردند و آنان را از خدا ترساندی، ولی نترسیدند
وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ
و شهادت می دهم که تو ای امیرمؤمنان
جَاهَدْتَ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ ،حَتَّى دَعَاكَ اللَّهُ إِلَى جِوَارِهِ
در راه خدا به حق جهاد کردی تا اینکه خدا تو را به جوارش فرا خواند
وَ قَبَضَكَ إِلَيْهِ بِاخْتِيَارِهِ ، وَ أَلْزَمَ أَعْدَاءَكَ الْحُجَّةَ
و به اختیارش تو را به جانب خود قبض روح کرد و حجّتت را بر دشمنانت ختم کرد،
بِقَتْلِهِمْ إِيَّاكَ ،لِتَكُونَ الْحُجَّةُ لَكَ عَلَيْهِمْ ،
با به قتل رساندن تو، تا حجّت به سود تو و بر زیان آنها باشد،
مَعَ مَا لَكَ مِنَ الْحُجَجِ الْبَالِغَةِ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ ؛
همراه با آنچه برای تو بود از حجّت‌های رسا بر همه خلق؛
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ،
سلام بر تو ای امیر مؤمنان،
عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصا وَ جَاهَدْتَ فِي اللَّهِ صَابِراً
خدا را خالصانه عبادت کردی و صابرانه در راه خدا جهاد نمودی
وَ جُدْتَ بِنَفْسِكَ مُحْتَسِباً وَ عَمِلْتَ بِكِتَابِهِ
و به حساب خدا جانبازی کرد و به کتابش عمل نمودی
وَ اتَّبَعْتَ سُنَّةَ نَبِيِّهِ وَ أَقَمْتَ الصَّلاةَ ،
و روش پیامبرش را پیروی کردی و نماز را بپا داشتی
وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ
و زکات را پرداختی و به معروف امر کردی
وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ مَا اسْتَطَعْتَ ،
و تا توانستی از منکر نهی نمودی،
مُبْتَغِيا مَا عِنْدَ اللَّهِ ، رَاغِباً فِيمَا وَعَدَ اللَّهُ
طالب بودی آنچه را نزد خداست، راغب بودی در آنچه خدا وعده داد،
لا تَحْفِلُ بِالنَّوَائِبِ ،وَ لا تَهِنُ عِنْدَ الشَّدَائِدِ؛
کاسه صبرت از پیش آمدها لبریز نشد و هنگام سختی ها سست نگشتی؛
وَ لا تَحْجِمُ عَنْ مُحَارِبٍ ،
از مقابل هیچ جنگجویی بازنگشتی،
أَفِكَ مَنْ نَسَبَ غَيْرَ ذَلِكَ إِلَيْكَ ،
آنکه غیر این امور را به تو نسبت داد تهمت زد
وَ افْتَرَى بَاطِلاً عَلَيْكَ ،وَ أَوْلَى لِمَنْ عَنَدَ عَنْكَ ،
و به باطل دروغ بر تو بست و مرگ بر کسی که با اصرار بر مخالفت با تو از تو روی گرداند،
لَقَدْ جَاهَدْتَ فِي اللَّهِ حَقَّ الْجِهَادِ
به راستی در راه خدا به حق جهاد کردی
وَ صَبَرْتَ عَلَى الْأَذَى صَبْرَ احْتِسَابٍ ،
و بر آزار مردم به نیکی صبر کردی صبری به حساب خدا،
وَ أَنْتَ أَوَّلُ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ ،وَ صَلَّى لَهُ وَ جَاهَدَ
تویی اوّل کسی که به خدا ایمان آوردی و برای او نماز خواندی و جهاد کردی
وَ أَبْدَى صَفْحَتَهُ فِي دَارِ الشِّرْكِ ،
و خود را در خانه شرک برای حق آشکار نمودی،
وَ الْأَرْضُ مَشْحُونَةٌ ضَلالَةً
درحالی‌که زمین انباشته به گمراهی بود
وَ الشَّيْطَانُ يُعْبَدُ جَهْرَةً وَ أَنْتَ الْقَائِلُ:
و شیطان آشکارا عبادت می‌شد و تویی گوینده این سخن:
لا تَزِيدُنِي كَثْرَةُ النَّاسِ حَوْلِي عِزَّةً ،
کثرت مردم در پیرامونم عزّتی به من نیفزاید
وَ لا تَفَرُّقُهُمْ عَنِّي وَحْشَةً ،
و پراکنده شدنشان ترسی به من اضافه نکند،
وَ لَوْ أَسْلَمَنِي النَّاسُ جَمِيعاً ،
اگر همه مردم از من دست بردارند،
لَمْ أَكُنْ مُتَضَرِّعاً ؛اعْتَصَمْتَ بِاللَّهِ فَعَزَزْتَ
نالان نشوم، پناهنده به خدا شدی و عزّت یافتی،
وَ آثَرْتَ الْآخِرَةَ عَلَى الْأُولَى فَزَهِدْتَ ،
آخرت را بر دنیا برگزیدی و پارسا گشتی،
وَ أَيَّدَكَ اللَّهُ وَ هَدَاكَ
خدا تأییدت نمود و راهنمایی فرمود
وَ أَخْلَصَكَ وَ اجْتَبَاكَ ،
و در گردونه خلوص قرار داد و تو را برگزید،
فَمَا تَنَاقَضَتْ أَفْعَالُكَ وَ لا اخْتَلَفَتْ أَقْوَالُكَ
کردارهایت ضد و نقیض نشد، گفتارهایت اختلاف نیافت،
وَ لا تَقَلَّبَتْ أَحْوَالُكَ وَ لا ادَّعَيْتَ
حالاتت زیر و رو نگشت، ادعای بیهوده نکردی
وَ لا افْتَرَيْتَ عَلَى اللَّهِ كَذِباً
و بر خدا دروغ نبستی
وَ لا شَرِهْتَ إِلَى الْحُطَامِ وَ لا دَنَّسَكَ الْآثَامُ
و به متاع اندک دنیا طمع نورزیدی، گناهان تو را آلوده نساخت،
وَ لَمْ تَزَلْ عَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكَ وَ يَقِينٍ مِنْ أَمْرِكَ تَهْدِي
همواره امورت بر پایه برهانی از سوی پروردگارت بود، در کارت بر یقین بودی،
إِلَى الْحَقِّ وَ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ
به سوی حق و راه مستقیم هدایت می‌نمودی،
أَشْهَدُ شَهَادَةَ حَقٍّ وَ أُقْسِمُ بِاللَّهِ قَسَمَ صِدْقٍ
شهادت می‌دهم شهادت حق و سوگند می‌خورم سوگند صدق
أَنَّ مُحَمَّداً وَ آلَهُ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ سَادَاتُ الْخَلْقِ ،
که محمّد و خاندانش (درود خدا بر آنان باد) سروران خلق‌اند
وَ أَنَّكَ مَوْلايَ وَ مَوْلَى الْمُؤْمِنِينَ؛
و اینکه تو مولای من و مولای همه مؤمنانی؛
وَ أَنَّكَ عَبْدُ اللَّهِ وَ وَلِيُّهُ وَ أَخُو الرَّسُولِ
تو بنده خدا و ولی او و برادر پیامبر
وَ وَصِيُّهُ وَ وَارِثُهُ وَ أَنَّهُ الْقَائِلُ لَكَ
و جانشین و وارث او هستی و او گوینده‌ی این سخن به حضرت توست
وَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ مَا آمَنَ بِي مَنْ كَفَرَ بِكَ ،
سوگند به کسی که مرا به حق برانگیخت به من ایمان نیاورد آنکه به تو کافر شد
وَ لا أَقَرَّ بِاللَّهِ مَنْ جَحَدَكَ وَ قَدْ ضَلَّ مَنْ صَدَّ عَنْكَ
و به خدا اقرار ننمود آنکه به انکار تو برخاست، گمراه شد کسی که مردم را از تو بازداشت
وَ لَمْ يَهْتَدِ إِلَى اللَّهِ وَ لا إِلَيَّ مَنْ لا يَهْتَدِي بِكَ
و به سوی خدا و به جانب من راه نیافت
وَ هُوَ قَوْلُ رَبِّي عَزَّ وَ جَلَّ:
و این گفتار پروردگار عزّوجل من است:
﴿وَ إِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحا﴾
من آمرزنده‌ام آن‌کس را که توبه کرد و ایمان آورد و عمل شایسته انجام داد،
ثُمَّ اهْتَدَى إِلَى وِلايَتِكَ.
سپس به سوی ولایت تو راه یافت.
مَوْلايَ فَضْلُكَ لا يَخْفَى ، وَ نُورُكَ لا يُطْفَأُ ،
مولای من فضل تو مخفی نمی‌ماند و نورت خاموش نگردد
وَ أَنَّ مَنْ جَحَدَكَ الظَّلُومُ الْأَشْقَى ؛
و آنکه تو را انکار کند ستمکار و بدبخت است،
مَوْلايَ أَنْتَ الْحُجَّةُ عَلَى الْعِبَادِ
مولای من تو حجّت بر بندگانی
وَ الْهَادِي إِلَى الرَّشَادِ وَ الْعُدَّةُ لِلْمَعَادِ
و راهنمای به سوی راه راستی و ذخیره روز معادی،
مَوْلايَ لَقَدْ رَفَعَ اللَّهُ فِي الْأُولَى مَنْزِلَتَكَ
مولای من خدا مقامت را در دنیا بلند کرد
وَ أَعْلَى فِي الْآخِرَةِ دَرَجَتَكَ
و درجه ات را در آخرت والا گردانید
وَ بَصَّرَكَ مَا عَمِيَ عَلَى مَنْ خَالَفَكَ
و بینایت نمود به آنچه بر کسی که با تو مخالفت کرد
وَ حَالَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ مَوَاهِبِ اللَّهِ لَكَ؛
پوشیده ماند و بین تو و موهبت های خدا حجاب شد؛
فَلَعَنَ اللَّهُ مُسْتَحِلِّي الْحُرْمَةِ مِنْكَ ،
لعنت خدا بر حلال شمارندگان حرمتت
وَ ذَائِدِي الْحَقِّ عَنْكَ وَ أَشْهَدُ أَنَّهُمُ الْأَخْسَرُونَ ،
و دفع کنندگان حقّت و شهادت می‌دهم که آنان از زیانکارترین مردمی هستند
الَّذِينَ تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَ هُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ،
که آتش، چهره آنان را می‌سوزاند و در میان دوزخ، زشت و عبوس هستند
وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ مَا أَقْدَمْتَ وَ لا أَحْجَمْتَ وَ لا نَطَقْتَ
و شهادت می‌دهم که اقدام نکردی و قدم به عقب نگذاشتی و سخن نگفتی
وَ لا أَمْسَكْتَ إِلا بِأَمْرٍ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ؛قُلْتَ:
و باز نایستادی مگر به فرمان خدا و رسولش. خودت فرمودی:
وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَقَدْ نَظَرَ إِلَيَّ
سوگند به آنکه جانم در دست اوست، به من نظر کرد،
رَسُولُ اللَّهِ ، صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ،أَضْرِبُ بِالسَّيْفِ قُدْما ،
رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش باد) درحالی که پیش قدمانه شمشیر می زدم، ایشان به من فرمود:
فَقَالَ: يَا عَلِيُّ أَنْتَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلا أَنَّهُ لا نَبِيَّ بَعْدِي ،
ای علی تو نسبت به من به منزله هارونی نسبت به موسی، جز اینکه بعد از من پیغمبری نیست
وَ أُعْلِمُكَ أَنَّ مَوْتَكَ وَ حَيَاتَكَ مَعِي ،وَ عَلَى سُنَّتِي
و من تو را خبر می دهم که مرگ و زندگی تو با من و بر اساس راه و رسم من است،
فَوَ اللَّهِ مَا كَذِبْتُ وَ لا كُذِبْتُ وَ لا ضَلَلْتُ وَ لا ضُلَّ بِي ،
به خدا سوگند دروغ نگفتم و به من دروغ گفته نشد و گمراه نشدم و کسی به وسیله من گمراه نشده
وَ لا نَسِيتُ مَا عَهِدَ إِلَيَّ رَبِّي ، وَ إِنِّي لَعَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي
و آنچه را پروردگارم با من عهد کرده فراموش نکردم، من بر برهانی از سوی پروردگارم هستم
بَيَّنَهَا لِنَبِيِّهِ وَ بَيَّنَهَا النَّبِيُّ لِي ،
که برای پیامبرش بیان نموده و پیامبر نیز برای من بیان داشته است
وَ إِنِّي لَعَلَى الطَّرِيقِ الْوَاضِحِ أَلْفِظُهُ لَفْظا صَدَقْتَ ،
و من به راستی بر راه روشن هستم که آن را صریح می‌گویم با صراحت تمام،
وَ اللَّهِ وَ قُلْتَ الْحَقَّ؛
ای امیرمؤمنان به خدا سوگند راست گفتی و حق گفتی؛
فَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ سَاوَاكَ بِمَنْ نَاوَاكَ ،
پس خدا لعنت کند کسی را که تو را با آنکه با تو دشمنی کرد،
وَ اللَّهُ جَلَّ اسْمُهُ يَقُولُ:
برابر قرار داد درحالی که خدا می فرماید:
﴿هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ﴾
آیا کسانی که می دانند، با کسانی که نمی دانند برابرند؟
فَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ عَدَلَ بِكَ مَنْ فَرَضَ اللَّهُ عَلَيْهِ وِلايَتَكَ ،
پس خدا لعنت کند کسی را که مساوی تو قرار داد، آن کس را که خدا ولایتت را بر او واجب کرد
وَ أَنْتَ وَلِيُّ اللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ ، وَ الذَّابُّ عَنْ دِينِهِ
و حال اینکه تو ولی خدایی و برادر رسول خدایی و دفاع کننده از دین خدایی و کسی هستی
وَ الَّذِي نَطَقَ الْقُرْآنُ بِتَفْضِيلِهِ ؛ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى:
که قرآن به برتری اش گویاست، خدای تعالی فرمود:
﴿وَ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْراً عَظِيماً
خدا جهاد کنندگان را بر نشستگان برتری داد به اجری بزرگ،
دَرَجَاتٍ مِنْهُ وَ مَغْفِرَةً وَ رَحْمَةً وَ كَانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِيماً﴾
درجات و مغفرت و رحمت از جانب او برای جهادگنندگان است و خدا همواره آمرزنده و مهربان است
وَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى : ﴿أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَ عِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ،
و خدای تعالی فرمود: آیا آب دهی به حاجیان و آباد کردن در مسجد الحرام را قرار داده اید
كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ، وَ جَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ
همانند آن کس که به خدا و روز جزا ایمان آورده و در راه خدا جهاد کرده است؟
لا يَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ ،وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ؛
هرگز پیش خدا برابر نیستند، خدا گروه ستمکاران را هدایت نمی کند؛
الَّذِينَ آمَنُوا وَ هَاجَرُوا وَ جَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ،
آنانکه ایمان آوردند و هجرت کردند و در راه خدا جهاد کردند،
بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ
با اموال و جان هایشان از جهت مقام به نزد خدا برترند
وَ أُولَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ ؛ يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ
و ایشان رستگاران اند، نویدشان می‌دهد پروردگارشان به رحمتی از جانب خود و خشنودی
وَ رِضْوَانٍ وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فِيهَا نَعِيمٌ مُقِيمٌ ،
و بهشت هایی که در آنها نعمت پایدار برای آنان باشد؛
خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدا إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ﴾،
در آن بهشت ها جاودان اند، به راستی که نزد خدا پاداشی بزرگ است؛
أَشْهَدُ أَنَّكَ الْمَخْصُوصُ بِمِدْحَةِ اللَّهِ الْمُخْلِصُ لِطَاعَةِ اللَّهِ ،
شهادت می دهم که تو به ستایش خدا مخصوص گشته ای و مخلص در طاعت خدایی،
لَمْ تَبْغِ بِالْهُدَى بَدَلا وَ لَمْ تُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّكَ أَحَدا
برای هدایت جایگزینی نجستی و در بندگی پروردگارت احدی را شریک نساختی،
وَ أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى اسْتَجَابَ لِنَبِيِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ،
خدای تعالی دعای پیامبرش (درود خدا بر او و خاندانش) را در حق تو اجابت کرد،
فِيكَ دَعْوَتَهُ ثُمَّ أَمَرَهُ بِإِظْهَارِ مَا أَوْلاكَ لِأُمَّتِهِ
سپس اظهار آنچه تو را سزاوار حکومت بر ملّتش کرده بود به او فرمان داد،
إِعْلاءً لِشَأْنِكَ وَ إِعْلانا لِبُرْهَانِكَ ،وَ دَحْضاً لِلْأَبَاطِيلِ
برای بالا بردن شأنت و علنی ساختن برهانت و دفع باطل ها
وَ قَطْعاً لِلْمَعَاذِيرِ فَلَمَّا أَشْفَقَ مِنْ فِتْنَةِ الْفَاسِقِينَ ،
و بریدن بهانه ها، پس زمانی که از آشوب اهل فسق بیمناک شد
وَ اتَّقَى فِيكَ الْمُنَافِقِينَ أَوْحَى إِلَيْهِ رَبُّ الْعَالَمِينَ:
و درباره تو در برابر منافقان محافظه کاری کرد، پروردگار جهانیان به او وحی کرد:
﴿يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ ، بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ،
ای رسول! آنچه از پروردگارت به تو نازل شده به مردم برسان،
وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ، وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ﴾؛
اگر انجام ندهی پیام خدا را نرسانده ای، خدا تو را از مردم حفظ می‌کند؛
فَوَضَعَ عَلَى نَفْسِهِ أَوْزَارَ الْمَسِيرِ،
پس او بارهای سنگین سفر را بر دوش جان نهاد
وَ نَهَضَ فِي رَمْضَاءِ الْهَجِيرِ فَخَطَبَ ،
و در حرارت شدید نیمه روز برخاست، سخنرانی کرد
وَ أَسْمَعَ وَ نَادَى فَأَبْلَغَ ثُمَّ سَأَلَهُمْ
و شنواند و فریاد زد، پس پیام حق را رساند،
أَجْمَعَ فَقَالَ هَلْ بَلَّغْتُ فَقَالُوا:
سپس از همه آنها پرسید: آیا رساندم؟ گفتند:
اللَّهُمَّ بَلَى فَقَالَ: اللَّهُمَّ اشْهَدْ ثُمَّ قَالَ:
به خدا قسم آری. فرمود: خدایا شاهد باش؛ سپس به مردم خطاب کرد:
أَلَسْتُ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ
آیا من آن نیستم که به مؤمنان از خود آنان سزاوارترم؟
فَقَالُوا بَلَى فَأَخَذَ بِيَدِكَ وَ قَالَ :
گفتند: آری، پس دست تو را گرفت و فرمود:
«مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلاهُ ،
هرکه من مولای اویم، پس این علی مولای اوست،
اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ ،
خدایا دوست بدار هر که او را دوست دارد و دشمن بدار هرکه او را دشمن دارد
وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ» .
و یاری کن کسی را که یاری‌اش کند و خوار کن هرکه خوارش سازد؛
فَمَا آمَنَ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فِيكَ عَلَى نَبِيِّهِ ،
پس به آنچه خدا درباره تو بر پیامبرش نازل کرد، ایمان نیاورد
إِلّا قَلِيلٌ وَ لا زَادَ أَكْثَرَهُمْ غَيْرَ تَخْسِيرٍ
جز عده‌ای اندک و اکثرشان را نیفزود جز زیانکاری،
وَ لَقَدْ أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى فِيكَ مِنْ قَبْلُ وَ هُمْ كَارِهُونَ:
پیش از آن نیز خدا در حق تو این آیه را نازل کرد درحالی که آنان دوست نداشتند:
﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ
ای کسانی که ایمان آورده اید، هرکه از شما از دینش برگردد،
فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ ،
خدا به زودی قومی را بیاورد که آنها را دوست دارد
وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ ،
و آنها هم خدا را دوست دارند، بر مؤمنان نرمند و بر کافران سخت،
يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ،
در راه خدا جهاد کنند، از سرزنش سرزنش کنندگان نمی ترسند،
ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَ اللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ،
این است فضل خدا، به هر که بخواهد عنایت می‌کند، خدا گسترنده و دانا است.
إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا
جز این نیست که شما ولی خدا و رسول او و همه آنانی هستی که ایمان آوردند
الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ ، وَ يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُمْ رَاكِعُونَ ،
و آنانی که نماز را بر پا می دارند و زکات می دهند، درحالی‌که رکوع کننده اند
وَ مَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا
و هر که با خدا و رسولش و کسانی که ایمان آوردند دوستی کند،
فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ ،
پس حزب خدا حزب پیروز است
رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنْزَلْتَ وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ ،
پروردگارا به آنچه نازل کردی ایمان آوردیم و از پیامبر پیروی نمودیم،
فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ رَبَّنَا لا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا،
پس ما را با گواهان بنویس، پروردگارا دلهای ما را پس از آنکه هدایتمان کردی منحرف مساز
وَ هَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ﴾ .
و به ما از نزد خود رحمتی ببخش که تو بسیار بخشنده ای،
اللَّهُمَّ إِنَّا نَعْلَمُ أَنَّ هَذَا هُوَ الْحَقُّ مِنْ عِنْدِكَ
خدایا ما می دانیم که این گفتار از نزد تو حق است،
فَالْعَنْ مَنْ عَارَضَهُ وَ اسْتَكْبَرَ وَ كَذَّبَ بِهِ وَ كَفَرَ ،
پس لعنت کن کسی را که با آن معارضه کرد و به آن کبر ورزید و آن را تکذیب کرد و کافر شد
﴿وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ﴾؛
و زود است بدانند کسانی که ستم کردند، به چه بازگشت گاهی برگردند؛
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ،
سلام بر تو ای امیرمؤمنان
وَ سَيِّدَ الْوَصِيِّينَ وَ أَوَّلَ الْعَابِدِينَ ،
و سرور جانشینان و رأس عبادت کنندگان
وَ أَزْهَدَ الزَّاهِدِينَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ ،
و پارساترین پارسایان و رحمت خدا و برکات و درود ها و تحیاتش بر تو باد،
وَ صَلَوَاتُهُ وَ تَحِيَّاتُهُ ؛ أَنْتَ مُطْعِمُ الطَّعَامِ عَلَى حُبِّهِ ،
تویی خوراننده طعام در حال دوست داشتن آن،
مِسْكِيناً وَ يَتِيماً وَ أَسِيراً لِوَجْهِ اللَّهِ ،لا تُرِيدُ مِنْهُمْ جَزَاءً وَ لا شُكُورا ،
به درمانده و یتیم و اسیر، تنها به خاطر خشنودی خدا که از آنها پاداش و سپاسی نمی‌خواستی
وَ فِيكَ أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى:
و خدای تعالی در حق تو چنین گفت:
﴿وَ يُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ ،
دیگران را بر خود ترجیح می دهند، گرچه خود تهیدست باشند،
وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ﴾ ؛
هرکه از بخل وجودش محفوظ ماند پس آنان اند از رستگاران،
وَ أَنْتَ الْكَاظِمُ لِلْغَيْظِ ، وَ الْعَافِي عَنِ النَّاسِ ،وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ ،
تویی فرو برنده خشم و گذشت کننده از مردم و خدا نیکوکاران را دوست دارد،
وَ أَنْتَ الصَّابِرُ فِي الْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاءِ ، وَ حِينَ الْبَأْسِ
تویی صبر کننده در تنگدستی و پریشان حالی و به هنگام جنگ،
وَ أَنْتَ الْقَاسِمُ بِالسَّوِيَّةِ ، وَ الْعَادِلُ فِي الرَّعِيَّةِ ،
تویی بخش کننده به برابری و دادگر در میان ملّت
وَ الْعَالِمُ بِحُدُودِ اللَّهِ مِنْ جَمِيعِ الْبَرِيَّةِ ،
و آگاه به مقرّرات خدا، از میان همه انسان ها،
وَ اللَّهُ تَعَالَى أَخْبَرَ عَمَّا أَوْلاكَ مِنْ فَضْلِهِ بِقَوْلِهِ:
خدای تعالی خبر داد از آنچه سزاوار کرده تو را از فضلش به گفته اش:
﴿أَفَمَنْ كَانَ مُؤْمِنا كَمَنْ كَانَ فَاسِقا لا يَسْتَوُونَ؟
آیا کسی که مؤمن است همانند کسی است که فاسق است؟
! أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ
هرگز برابر نیستند امّا کسانی که ایمان آوردند و کار شایسته کردند،
فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَى ، نُزُلا بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ﴾؛
برای آنهاست بهشت های خویش، جایگاه جهت پذیرایی به پاداش آنچه انجام دادند؛
وَ أَنْتَ الْمَخْصُوصُ بِعِلْمِ التَّنْزِيلِ ، وَ حُكْمِ التَّأْوِيلِ ،
و تویی اختصاص یافته به علم قرآن و حکم تأویل
وَ نَصِّ الرَّسُولِ ، وَ لَكَ الْمَوَاقِفُ الْمَشْهُودَةُ ،
و صریح گفتار پیامبر و تو راست موقعیت های گواهی شده
وَ الْمَقَامَاتُ الْمَشْهُورَةُ ، وَ الْأَيَّامُ الْمَذْكُورَةُ ،
و مقامات مشهور و روزهای یاد شده،
يَوْمَ بَدْرٍ وَ يَوْمَ الْأَحْزَابِ ، ﴿إِذْ زَاغَتِ الْأَبْصَارُ ،
روز بدر و روز احزاب آن زمان که چشم ها منحرف
وَ بَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ ، وَ تَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا؛
و جان ها به گلو ها رسید و به خدا گمان می‌بردید، گمان های گوناگون،
هُنَالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ ، وَ زُلْزِلُوا زِلْزَالا شَدِيدا ؛
در آنجا اهل ایمان آزمایش شدند و دچار تزلزل روحی گشتند،
وَ إِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ ،
تزلزل سخت؛ آن هنگام اهل نفاق و آنان که در دل هایشان بیماری بود گفتند:
مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ إِلا غُرُورا ؛
خدا و رسولش جز فریب به ما وعده ندادند
وَ إِذْ قَالَتْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ:
و در آن زمان گروهی از آنان گفتند:
يَا أَهْلَ يَثْرِبَ لا مُقَامَ لَكُمْ فَارْجِعُوا ،
ای اهل مدینه جایی برای شما نیست، بازگردید
وَ يَسْتَأْذِنُ فَرِيقٌ مِنْهُمُ النَّبِيَّ يَقُولُونَ:
و جمعی از آنان از پیامبر اجازه می خواستند، می گفتند:
إِنَّ بُيُوتَنَا عَوْرَةٌ وَ مَا هِيَ بِعَوْرَةٍ إِنْ يُرِيدُونَ إِلا فِرَارا﴾؛
خانه های ما باز و بی حفاظ است و حال آنکه بی حفاظ نبود، آنان جز فرار از جنگ قصدی نداشتند؛
وَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: ﴿وَ لَمَّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ قَالُوا:
و خدای تعالی فرمود: همین که اهل ایمان دسته های کفر و شرک را دیدند گفتند:
هَذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ ، وَ صَدَقَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ ،
این همان است که خدا و رسولش به ما وعده داد، خدا و رسولش راست گفتند
وَ مَا زَادَهُمْ إِلا إِيمَانا وَ تَسْلِيما﴾ ، فَقَتَلْتَ عَمْرَهُمْ ،
و آنان را نیفزود مگر ایمان و تسلیم، پس «عمرو» قهرمان
وَ هَزَمْتَ جَمْعَهُمْ ، ﴿وَ رَدَّ اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِغَيْظِهِمْ
آنها را کشتی و جمع آنان را فراری دادی و خدا آنان را که کافر بودند با خشمشان بازگرداند،
لَمْ يَنَالُوا خَيْرا ، وَ كَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ الْقِتَالَ ، وَ كَانَ اللَّهُ قَوِيّا عَزِيزا﴾ ،
درحالی‌که به غنیمتی دست نیافتند و خدا جنگ را از اهل ایمان کفایت کرد و خدا نیرومند و عزیز است
وَ يَوْمَ أُحُدٍ ﴿إِذْ يُصْعِدُونَ وَ لا يَلْوُونَ عَلَى أَحَدٍ ،
و روز اُحُد هنگامی که از اطراف پیامبر فرار می‌کردند و به احدی اعتنا نمی نمودند
وَ الرَّسُولُ يَدْعُوهُمْ فِي أُخْرَاهُمْ﴾
و پیامبر آنان را از پشت سرشان به کار زار دعوت می کرد،
وَ أَنْتَ تَذُودُ بُهَمَ الْمُشْرِكِينَ عَنِ النَّبِيِّ ،
تو بودی که مشرکان را برای حفظ پیامبر
ذَاتَ الْيَمِينِ وَ ذَاتَ الشِّمَالِ ،
به راست و چپ دفع می کردی
حَتَّى رَدَّهُمُ اللَّهُ تَعَالَى عَنْكُمَا خَائِفِينَ ،وَ نَصَرَ بِكَ الْخَاذِلِينَ ،
تا خدا گزند آنان را در حالی که ترسان بودند از شما دو بزرگوار برگرداند و شکست خوردگان را به وسیله تو یاری کرد
وَ يَوْمَ حُنَيْنٍ عَلَى مَا نَطَقَ بِهِ التَّنْزِيلُ:
و روز حنین، بنا بر آنچه قرآن در این آیه به آن گویا شد:
﴿إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنْكُمْ شَيْئا ،
«زمانی که نفرات زیاد شما باعث شگفتی شما شد،
وَ ضَاقَتْ عَلَيْكُمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ ،
ولی شما را به هیچ وجه بی نیاز نکرد و زمین با آن فراخی اش بر شما تنگ شد،
ثُمَّ وَلَّيْتُمْ مُدْبِرِينَ ، ثُمَّ أَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ﴾
سپس روی گردانده فرار کردید آنگاه خدا آرامش خود را بر رسولش و بر مؤمنان نازل فرمود»
وَ الْمُؤْمِنُونَ أَنْتَ وَ مَنْ يَلِيكَ ،
«مؤمنان» تو بودی و همراهانت
وَ عَمُّكَ الْعَبَّاسُ يُنَادِي الْمُنْهَزِمِينَ:
و عمویت عباس [که] شکست خوردگان را صدا می زد:
يَا أَصْحَابَ سُورَةِ الْبَقَرَةِ ، يَا أَهْلَ بَيْعَةِ الشَّجَرَةِ ،
ای اصحاب سوره بقره، ای اهل بیعت شجره
حَتَّى اسْتَجَابَ لَهُ قَوْمٌ قَدْ كَفَيْتَهُمُ الْمَئُونَةَ ،
تا جماعتی به او پاسخ دادند که تو رنج آنها را کفایت کردی
وَ تَكَفَّلْتَ دُونَهُمُ الْمَعُونَةَ ، فَعَادُوا آيِسِينَ مِنَ الْمَثُوبَةِ ،
و به جای آنها کمک را عهده دار شدی، پس نومید از پاداش برگشتند
رَاجِينَ وَعْدَ اللَّهِ تَعَالَى بِالتَّوْبَةِ ،
و امیدوار به وعده خدای تعالی به توبه
وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ جَلَّ ذِكْرُهُ :
و این است سخن خدا که عظیم باد یادش:
﴿ثُمَّ يَتُوبُ اللَّهُ مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ عَلَى مَنْ يَشَاءُ﴾
«آنگاه خدا توبه می پذیرد پس از آن، توبه کسی را که بخواهد»،
وَ أَنْتَ حَائِزٌ دَرَجَةَ الصَّبْرِ ، فَائِزٌ بِعَظِيمِ الْأَجْرِ ،
درحالی‌که تو درجه صبر را به دست آوردی و به مزد بزرگ پیروز شدی
وَ يَوْمَ خَيْبَرَ إِذْ أَظْهَرَ اللَّهُ خَوَرَ الْمُنَافِقِينَ ،
و روز خیبر که خدا شکست منافقان را آشکار کرد
وَ قَطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِينَ ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ؛
و دنباله کافران را برید و سپاس خدای را پروردگار جهانیان،
﴿وَ لَقَدْ كَانُوا عَاهَدُوا اللَّهَ مِنْ قَبْلُ لا يُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ ،وَ كَانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْئُولا﴾؛
درحالی که آنها از پیش با خدا پیمان بسته بودند که فرار نکنند و به یقین پیمان خدا مورد بازخواست است؛
مَوْلايَ أَنْتَ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ ، وَ الْمَحَجَّةُ الْوَاضِحَةُ ،
مولای من تویی حجّت رسا و راه روشن
وَ النِّعْمَةُ السَّابِغَةُ ، وَ الْبُرْهَانُ الْمُنِيرُ ،
و نعمت کامل و برهان تابناک،
فَهَنِيئاً لَكَ بِمَا آتَاكَ اللَّهُ مِنْ فَضْلٍ ،
پس گوارا باد تو را، آنچه خدا از برتری به تو داد
وَ تَبّا لِشَانِئِكَ ذِي الْجَهْلِ ،
و نابود باد دشمن نادانت،
شَهِدْتَ مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
با پیامبر (درود خدا بر او و خاندانش)
جَمِيعَ حُرُوبِهِ وَ مَغَازِيهِ ، تَحْمِلُ الرَّايَةَ أَمَامَهُ ،
در تمام جنگ ها و لشکرکشی هایش حاضر بودی، پیشاپیش پرچم اسلام را به دوش می کشیدی
وَ تَضْرِبُ بِالسَّيْفِ قُدَّامَهُ ، ثُمَّ لِحَزْمِكَ الْمَشْهُورِ ،
و در برابرش شمشیر می زدی، سپس تنها برای تدبیر و کاردانی مشهودت
وَ بَصِيرَتِكَ فِي الْأُمُورِ ،
و بینایی ات در امور،
أَمَّرَكَ فِي الْمَوَاطِنِ وَ لَمْ يَكُنْ عَلَيْكَ أَمِيرٌ ،
در تمام میدان ها تو را به فرمانده ی می گماشت و امیری بر تو نبود،
وَ كَمْ مِنْ أَمْرٍ صَدَّكَ عَنْ إِمْضَاءِ عَزْمِكَ فِيهِ التُّقَى ،
چه بسیار کارهایی که تقوا مانع اجرای تصمیمت در آنها شد،
وَ اتَّبَعَ غَيْرُكَ فِي مِثْلِهِ الْهَوَى ،
اما جز تو در مثل آن از هوای نفس پیروی کرد،
فَظَنَّ الْجَاهِلُونَ أَنَّكَ عَجَزْتَ عَمَّا إِلَيْهِ انْتَهَى ،
پس نادانان گمان کردند که تو از آنچه او به آن رسید عاجز شدی،
ضَلَّ وَ اللَّهِ الظَّانُّ لِذَلِكَ وَ مَا اهْتَدَى ،
به خدا قسم گمان کننده این چنین گمراه شد و راه نیافت
وَ لَقَدْ أَوْضَحْتَ مَا أَشْكَلَ مِنْ ذَلِكَ لِمَنْ تَوَهَّمَ وَ امْتَرَى ،
و تواضح ساختی آنچه مشکل شده بود از این امور، برای آن که توهّم و تردید کرد به گفتارت،
بِقَوْلِكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ: «قَدْ يَرَى الْحُوَّلُ الْقُلَّبُ وَجْهَ الْحِيلَةِ ،
درود خدا بر تو که فرمودی: گاهی انسان زبردست و چیره روی چاره را می بیند،
وَ دُونَهَا حَاجِزٌ مِنْ تَقْوَى اللَّهِ ،فَيَدَعُهَا رَأْيَ الْعَيْنِ ،
ولی در برابرش پرده ای از تقوای خداست، در نتیجه روی چاره را آشکار رها می‌کند،
وَ يَنْتَهِزُ فُرْصَتَهَا مَنْ لا حَرِيجَةَ لَهُ فِي الدِّينِ»؛
ولی فرصت آن را غنیمت می داند کسی در امر دین باکی ندارد؛
صَدَقْتَ وَ اللَّهِ ، وَ خَسِرَ الْمُبْطِلُونَ ،
به خدا سوگند راست گفتی و یاوه سرایان دچار زیان شدند،
وَ إِذْ مَاكَرَكَ النَّاكِثَانِ فَقَالا ،
هنگامی که آن دو عهد شکن [طلحه و زبیر] با تو به فریبکاری برخاستند و گفتند
نُرِيدُ الْعُمْرَةَ فَقُلْتَ لَهُمَا: «لَعَمْرُكُمَا مَا تُرِيدَانِ الْعُمْرَةَ ،
قصد عمره داریم، به آنان گفتی: به جان خودتان قسم قصد عمره ندارید،
لَكِنْ تُرِيدَانِ الْغَدْرَةَ»، فَأَخَذْتَ الْبَيْعَةَ عَلَيْهِمَا ،
بلکه قصد خیانت دارید، در نتیجه از آن دو نفر بیعت گرفتی
وَ جَدَّدْتَ الْمِيثَاقَ فَجَدَّا فِي النِّفَاقِ ،
و پیمان را محکم کردی، پس در نفاق کوشیدند،
فَلَمَّا نَبَّهْتَهُمَا عَلَى فِعْلِهِمَا ، أَغْفَلا وَ عَادَا وَ مَا انْتَفَعَا ،
زمانی که بر کار نادرستشان آگاهشان کردی، بی توجّهی کردند و به کار خویش بازگشتند،
وَ كَانَ عَاقِبَةُ أَمْرِهِمَا خُسْرا ؛
ولی بهره‌مند نشدند و سرانجام کار هر دو خسران شد؛
ثُمَّ تَلاهُمَا أَهْلُ الشَّامِ ، فَسِرْتَ إِلَيْهِمْ بَعْدَ الْإِعْذَارِ ،
سپس اهل شام خیانت آن دو را دنبال کردند و تو پس از بستن راه عذر بر آنان به سویشان حرکت کردی،
وَ هُمْ لا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ ، وَ لا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ ،
ولی آنها به دین حق گردن ننهادند و در قرآن تدبّر ننمودند،
هَمَجٌ رَعَاعٌ ضَالُّونَ ، وَ بِالَّذِي أُنْزِلَ عَلَى مُحَمَّدٍ فِيكَ كَافِرُونَ ،
بی خردان پست و گمراهان ناجوانمرد، به آنچه در حق تو بر محمّد نازل شده بود کافرند
وَ لِأَهْلِ الْخِلافِ عَلَيْكَ نَاصِرُونَ ،
و یاوران مخالف تو،
وَ قَدْ أَمَرَ اللَّهُ تَعَالَى بِاتِّبَاعِكَ ،
در حالی که خدا به پیروی از تو امر کرد
وَ نَدَبَ الْمُؤْمِنِينَ إِلَى نَصْرِكَ وَ قَالَ عَزَّوَجَلَّ:
و مؤمنان را به یاری تو فرا خواند و فرمود خدای عزّوجل:
﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ، اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ﴾؛
ای کسانی که ایمان آورده‌اید خدا را پروا کنید و با راست‌گویان باشید؛
مَوْلايَ بِكَ ظَهَرَ الْحَقُّ ، وَ قَدْ نَبَذَهُ الْخَلْقُ ،
مولای من حق بر تو نمایان شد، درحالی که مردم آن را به یک سو انداختند
وَ أَوْضَحْتَ السُّنَنَ بَعْدَ الدُّرُوسِ وَ الطَّمْسِ ،
و تو روش های دینی را پس از کهنگی و نابودی آشکار ساختی،
فَلَكَ سَابِقَةُ الْجِهَادِ عَلَى تَصْدِيقِ التَّنْزِيلِ ؛
تو راست پیشینه جهاد بر پایه تصدیق به قرآن
وَ لَكَ فَضِيلَةُ الْجِهَادِ عَلَى تَحْقِيقِ التَّأْوِيلِ ،
و تو راست فضیلت جهاد بر پایه تحقّق تأویل
وَ عَدُوُّكَ عَدُوُّ اللَّهِ ، جَاحِدٌ لِرَسُولِ اللَّهِ ،
و دشمن تو دشمن خدا و انکار کننده رسول خدا است،
يَدْعُو بَاطِلاً وَ يَحْكُمُ جَائِرا ، وَ يَتَأَمَّرُ غَاصِباً
دعوت می‌کند دعوت باطل، حکومت می‌کند به ستم، فرمان می دهد غاصبانه،
وَ يَدْعُو حِزْبَهُ إِلَى النَّارِ وَ عَمَّارٌ يُجَاهِدُ وَ يُنَادِي بَيْنَ الصَّفَّيْنِ:
دار و دسته اش را به دوزخ می خواند، درحالی که عمّار جهاد می کرد و میان دو لشگر فریاد می زد:
الرَّوَاحَ الرَّوَاحَ إِلَى الْجَنَّةِ ، وَ لَمَّا اسْتَسْقَى فَسُقِيَ اللَّبَنَ ،
کوچ کنید، کوچ کنید به سوی بهشت و زمانی که آب خواست، با شیر سیراب شد
كَبَّرَ وَ قَالَ: قَالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ:
و تکبیر زد و گفت: رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش) به من فرمود:
آخِرُ شَرَابِكَ مِنَ الدُّنْيَا ضَيَاحٌ مِنْ لَبَنٍ
آخرین نوشیدنی ات از دنیا مخلوطی است از شیر
وَ تَقْتُلُكَ الْفِئَةُ الْبَاغِيَةُ؛
و تو را گروه متجاوز به قتل می رساند؛
فَاعْتَرَضَهُ أَبُو الْعَادِيَةِ الْفَزَارِيُّ فَقَتَلَهُ ،
پس ابوالعادیه فزاری راه را بر عمّار گرفت و او را کشت،
فَعَلَى أَبِي الْعَادِيَةِ لَعْنَةُ اللَّهِ،وَ لَعْنَةُ مَلائِكَتِهِ وَ رُسُلِهِ أَجْمَعِينَ ،
بر ابوالعادیه لعنت خدا و لعنت فرشتگان خدا و همه پیامبران
وَ عَلَى مَنْ سَلَّ سَيْفَهُ عَلَيْكَ،
و لعنت بر کسی که شمشیر به روی تو کشید
وَ سَلَلْتَ سَيْفَكَ عَلَيْهِ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ،
و تو به روی او شمشیر کشیدی ای امیرمؤمنان،
مِنَ الْمُشْرِكِينَ وَ الْمُنَافِقِينَ إِلَى يَوْمِ الدِّينِ،
از مشرکان و منافقان تا روز قیامت و بر آنکه خشنود شد
وَ عَلَى مَنْ رَضِيَ بِمَا سَاءَكَ وَ لَمْ يَكْرَهْهُ ،
به آنچه تو را غمگین ساخت و غم تو را ناخوش نداشت
وَ أَغْمَضَ عَيْنَهُ وَ لَمْ يُنْكِرْ ، أَوْ أَعَانَ عَلَيْكَ بِيَدٍ أَوْ لِسَانٍ،
و دیده برهم نهاد و بی‌تفاوت گذشت و علّت و عاملش را انکار نکرد یا علیه تو به دست و زبان کمک کرد
أَوْ قَعَدَ عَنْ نَصْرِكَ ،أَوْ خَذَلَ عَنِ الْجِهَادِ مَعَكَ ، أَوْ غَمَطَ فَضْلَكَ ،
یا از یاری ات دست کشید یا از جهاد نمودن به همراه تو، کناره گیری کرد یا فضل تو را کوچک شمرد
وَ جَحَدَ حَقَّكَ ، أَوْ عَدَلَ بِكَ مَنْ جَعَلَكَ اللَّهُ أَوْلَى بِهِ مِنْ نَفْسِهِ ،
و حقّت را انکار کرد یا با تو برابر نمود کسی را که خدا قرار داد تو را سزاوارتر به او از خود او،
وَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكَ ، وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ ،
درود های خدا و رحمت و برکات
وَ سَلامُهُ وَ تَحِيَّاتُهُ ، وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ آلِكَ الطَّاهِرِينَ ،
و سلام و تحیاتش بر تو و بر امامان از خاندان پاک تو
إِنَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ؛
که خدا ستوده و بزرگوار است؛
فهرست غدیر فهرست ادعیه
فهرست مطالب نیمه‌شعبان فهرست مطالب غدیر فهرست مطالب فاطمیه فهرست مطالب محرم کتابخانه خدمتگزاران
