خطبه شعبانیه 15 – تذکر دهنده ماه رمضان

خطبه شعبانیه 15 – تذکر دهنده ماه رمضان

خطبه شعبانیه 15 روز نیمه ماه مبارک رمضان است. این میلاد بزرگ و این عید عزیز تولد کریم اهل البیت حضرت امام حسن مجتبی سلام اللّه علیه را تبریک و تهنیت عرض می کنیم. امروز به مناسبت میلاد آن بزرگوار سخن پیرامون ایشان خواهد بود.

فایل صوتی شرح خطبه شعبانیه 15

روز نیمه ماه مبارک رمضان است. این میلاد بزرگ و این عید عزیز تولد کریم اهل البیت حضرت امام حسن مجتبی سلام اللّه علیه را تبریک و تهنیت عرض می کنیم. امروز به مناسبت میلاد آن بزرگوار سخن پیرامون ایشان خواهد بود. ان شاالله، ولی چون بحثی که مطرح شده بحث دعا و نیایش و عبادت بود، بیشتر همان محور را در زندگی این بزرگوار ان شاالله بررسی خواهیم کرد.

آن چه درباره حضرت در نقل های مختلف داریم، مسائلی است که به هر حال ما در آن رتبه نیستیم و به این حد  نمی رسیم .اما ایشان پیشوایان ما هستند و بایستی الگوی زندگی ما باشند این چهارده نور مقدس صلوات الله علیهم اجمعین. بیشتر مطالب از جلد 43 بحار، مرحوم مجلسی خدمت تان تقدیم می شود. در ویژگی های حضرت این گونه نقل کرده اند؛

ویژگی های امام حسن مجتبی علیه السلام : “أَنَّ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ علیه السلام کَانَ إِذَا تَوَضَّأَ ارْتَعَدَتْ مَفَاصِلُهُ وَ اصْفَرَّ لَوْنُهُ فَقِیلَ لَهُ فِی ذَلِکَ فَقَالَ حَقٌّ عَلَى کُلِّ مَنْ وَقَفَ بَیْنَ یَدَیْ رَبِّ الْعَرْشِ أَنْ یَصْفَرَّ لَوْنُهُ وَ تَرْتَعِدَ مَفَاصِلُ”[1]

وقتی حضرت مشغول وضو گرفتن می شدند،که وضو مقدمه نمازاست، مقدمه دعای با خداست،  مقدمه رفتن در خانه کبریایی پروردگار متعال، حضرت بدنشان به لرزه می افتاد و رنگ چهره شون زرد می شد. وقتی سوال شد که چرا اینگونه هستید می فرمایند:

“حَقٌّ عَلَى کُلِّ مَنْ وَقَفَ بَیْنَ یَدَیْ رَبِّ الْعَرْشِ أَنْ یَصْفَرَّ لَوْنُهُ وَ تَرْتَعِدَ مَفَاصِلُ” کسی که در پیشگاه خدا قرار می گیرد، شایسته است که این گونه بدنش به لرزه بیفتد و رنگ چهره اش عوض بشود. یعنی شدت خوف را در این جا حضرت بیان می فرمایند.

یا در باب ورود  به مسجد نقل شده که حضرت وقتی به نزدیکی در مسجد می رسیدند ، سر به آسمان بلند می کردند و با خدا این گونه سخن می گفتند: “إِلَهِی ضَیْفُکَ بِبَابِکَ یَا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاکَ الْمُسِیءُ فَتَجَاوَزْ عَنْ قَبِیحِ مَا عِنْدِی بِجَمِیلِ مَا عِنْدَکَ یَا کَرِیم”[2]خدایا مهمان تو در خانه ات آمده، یعنی این باور که مساجد خانه های خدا هستند. هر مسجدی درواقع خانه و بیت الله است.

 ” یَا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاکَ الْمُسِیءُ ” ای خدایی که اهل احسان هستی گنه کار به در خانه تو آمده است. فَتَجَاوَزْ عَنْ قَبِیحِ مَا عِنْدِی بِجَمِیلِ مَا عِنْدَکَ یَا کَرِیم” ای خدای کریم و بزرگوار از زشتی هایی که در نزد این عبد توست به خاطر خوبی های خودت درگذر و او را بیامرز.

باز نقل شده که حضرت وقتی نماز صبح شان تمام می شد، تا طلوع آفتاب بر روی سجاده هنوز مشغول تعقیبات نماز بودند، یعنی تعقیبات حضرت آن قدر طولانی می شد که به طلوع آفتاب می انجامید.

درباره حج امام مجتبی سلام اللّه علیه  باز نقل عجیبی از جدّشان امام صادق علیه السلام داریم که حضرت فرمودند: جدّم حضرت مجتبی بیست و پنج سفر پای پیاده به حج رفتند، فاصله بین مدینه تا مکه چیزی قریب به 500 کیلومتر است با جاده های فعلی الان، این راه 500 کیلومتری را حضرت 25 سفر پیاده رفتند.

این پیاده رفتن نه اینکه حضرت امکانات نداشتند، امام مجتبی از ائمه ای هستند که امکانات مالی ایشان بسیار، بسیار فراوان بوده، نضیف و مهمان خانه ای که ایشان در مدینه ساخته بودند معروف است. هر غریبه ای که وارد مدینه می شد می توانست سر سفره و خوان کرم حضرت تا هر وقت که مدینه هست مهمان باشد و هیچ نگرانی هم نداشت.

و بعد هم به سلامت از آنجا برود و گاهی اوقات هدایایی هم دریافت کند و برگردد. نیاز های افراد هم برآورده می شد اگر مسافری، غریبه ای آمده بود که لباسی نداشت، امکاناتی نداشت، برای او امکانات فراهم می شد.

بسیاری از بزرگواران شنیده اید این مطلب را که، کسی که از طرفداران معاویه بود و تحت تاثیر تبلیغات منفی معاویه در شام، دشمنی با حضرت می کرد، اولین باری که به مدینه آمد و با حضرت مجتبی سلام اللّه علیه  در کوچه و خیابان برخورد کرد، شروع کرد به حضرت پرخاش کردن و بی ادبی های بسیار زشتی را به محضر حضرت گفت، وقتی حرف هایش تمام شد.

حضرت فرمودند که :  فکر می کنم تو غریبه هستی در این شهر. اگر مسکن نداری ما به تو مسکن می دهیم، اگر خوراکی نیاز داری بیا مهمان ما باش. اگر پوشاک و مرکبی می خواهی، ما برایت فراهم کنیم. او شرمنده شد و با همین اخلاق نیکوی حضرت برگشت و خودش رو اصلاح کرد. و از آن اعتقاد غلط دست برداشت.

لذا حضرت نه اینکه امکان مالی نداشتند، امکانات فراوان بوده ولی به عنوان تعظیم مقام کعبه، به عنوان اظهار عبودیت به درگاه پروردگارمتعال 25 سفر این مسیر را پیاده به مکه آمدند. و جالب است بدانید حضرت امام حسن مجتبی سلام اللّه علیه  نه تنها ثروت شان زیاد بوده بلکه در طول عمرشان دو نوبت کل ثروت شان را با خدا نصف کردند.

یعنی یک دوم از ثروت را در راه خدا دادند. این غیر از حساب خمس و این حرف هاست که ما در ذهنمان داریم. کل ثروت شان را نصف کردند، نصفش را بخشیدند به فقرا و ضعفا و مستحقین و آن راه هایی که خدا می پسندد و نصف را نگه داشتند.

که این نشانگر ثروت بسیار بالای آن بزرگوار هست. و از این  نمونه کار ها در زندگی حضرت مجتبی ما فراوان می بینیم، لذا جای تعجب ندارد که حضرت این گونه کریمانه عمل کنند و این گونه کریمانه به افراد هدیه بدهند.

داستان آن کنیزکی که آمد و چند شاخه گلی را که از صحرا و بیابان جمع کرده بود و شاخه گلی را به عنوان هدیه محضر حضرت آورد و به ایشان هدیه کرد.حضرت هم فرمودند:

حَیَّتْ جاریَهٌ لِلْحَسَنِ بْنِ عَلىٍّ علیه ‏السلام بِطاقَهِ رَیْحانٍ ، فَقالَ لَها : اَنـْتِ حُرَّهٌ لِوَجْهِ اللّه‏ِ ، فَقُلْتُ لَهُ فى ذلِکَ ، فَقالَ : اَدَّبَنَا اللّه‏ُ تَعالى فَقالَ : «و إِذا حُیّیتُم بِتَحیَّهٍ فَحَیُّوا بِاَحْسَنَ مِنْها»الآیَهِ، وَ کانَ اَحْسَنُ مِنْها اِعْتاقَها”[3]

تو در راه خدا آزاد هستی.سوال کردندکه آقا این یک شاخه گل آورد، شما چطور این گونه پاسخ دادید؟ حضرت فرمودندکه: “اَدَّبَنَا اللّه‏ُ تَعالى” خدا ما را ادب کرده است.mاین هم باز خودش جالب است که ائمه ما همیشه در مقابل قرآن حالت خضوع و خشوع داشته اند و قرآن را معلم و مربی خود می دانسته اند، می فرمایند  اَدَّبَنَا اللّه‏ُ تَعالى : خدا ما را این جوری تربیت مان کرده،

به چه علت؟ قرآن می فرماید “و إِذا حُیّیتُم بِتَحیَّهٍ فَحَیُّوا بِاَحْسَنَ مِنْها”[4]mاگر هدیه ای به شما داده شد شما با هدیه بهتری پاسخ بدهید و این هدیه بهتری که من به ازای این شاخه گل باید به این کنیز می دادم آزادی این کنیز از بند رقیّت بو.د او را آزادش کردم در راه خدا.

امیدواریم ان شاالله خدای متعال همه ما را در این زمینه توفیق عطا کند که دنباله رو این بزرگوار باشیم. عیدی همه ما را در این ایام فرج موصول به سرور حضرت بقیه الله ارواحنا فداه قرار دهد و به عنوان هدیه این میلاد این حدیث زیبای حضرت مجتبی علیه السلام را به خاطر بسپاریم که فرمودند: “إِنْ‏ أَحْسَنَ‏ الْحَسَنِ‏ الْخُلُقُ‏ الْحَسَنُ‏.” [5] نیکو ترین نیکی ها، اخلاق خوب هست در برخورد با مردم .

که امیدواریم خدا توفیق عمل به این حدیث شریف را هم به همه ما کرامت بفرماید.

1. [1] مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، چاپ گوناگون، انتشارات اسلامیه، تهران، ج 43، ص 339
2. [2] بحارالانوار، محمد باقر مجلسى، مۆسسه ‌‌الرساله، بیروت، 1403 ق، ج43، ص339
3. [3] مناقب(ابن شهر آشوب) ج4 ، ص18
4. [4] سوره نساء/ آیه 86
5. [5] خصال ، ج 1، ص29